АвтоАвтоматизацияАрхитектураАстрономияАудитБиологияБухгалтерияВоенное делоГенетикаГеографияГеологияГосударствоДомДругоеЖурналистика и СМИИзобретательствоИностранные языкиИнформатикаИскусствоИсторияКомпьютерыКулинарияКультураЛексикологияЛитератураЛогикаМаркетингМатематикаМашиностроениеМедицинаМенеджментМеталлы и СваркаМеханикаМузыкаНаселениеОбразованиеОхрана безопасности жизниОхрана ТрудаПедагогикаПолитикаПравоПриборостроениеПрограммированиеПроизводствоПромышленностьПсихологияРадиоРегилияСвязьСоциологияСпортСтандартизацияСтроительствоТехнологииТорговляТуризмФизикаФизиологияФилософияФинансыХимияХозяйствоЦеннообразованиеЧерчениеЭкологияЭконометрикаЭкономикаЭлектроникаЮриспунденкция

тема вищого суду в повісті «Перекотиполе»

Читайте также:
  1. I. Сутність і види соціальних змін.
  2. II. Поняття соціального процесу.
  3. Авґустин Аврелій (Гіппонський)
  4. Авторитет у військовому колективі
  5. Акт тлумачення норм права
  6. Акти офіційного тлумачення (інтерпретаційні акти) – це правові акти, прийняті компетентними державними органами, що містять роз’яснення норм права або порядку їх застосування.
  7. Анотація
  8. Апеляційні суди.
  9. Арістотель
  10. Бази даних, їх призначення та основні елементи.
  11. Базові стратегічі альтернативи
  12. Безмежність потреб і обмеженість ресурсів. Закон обмеженості ресурсів. Альтернативні вибір та вартість. Крива виробничих можливостей.

1919 жылдың 30 тамызында Қырғыз әскери революциялық комитеті тұрғындарды күзетуге арналған халық милициясын құру жөнінде шешім қабылдап, оның штатына алғашқы кезеңде уездік милицияның учаскелік бастықтарын, ат және жаяу милиционерлерді енгізуді жоспарлады. Бұл күн қоғамдық тәртіпті сақтау қызметінің кәсіби мерекесі болып саналады.

Біздің милицияның тарихы мемлекеттің барлық тарихымен сабақтасып жатыр. Оның қолжазбасы – ерліктің жарқын дастаны және күнделікті, қарапайым көзге елеусіз, қоғамдық тәртіпті сақтау, адамдардың тыныштығы мен игілігін қорғау, сондай-ақ біздің алға жылжуымызға әртүрлі кедергі келтіретін ар-ождансыз адамдарды шеттету жолындағы еңбектенетін жұмыс.

Қазақстанның кең аумағына Совет өкіметі 1919 жылдың наурыз айында енгізіліп, сол жылдың тамыз айында Қырғыз өлкесінің Ревком Ішкі істер бөлімі құрылды. Қазан айында Ревком ІІ бөлімінің құрамында, Қырғыз өлкесінің Жұмысшы-шаруа милициясының басқармасы құрылып, ол 1920 жылдың 8 тамызына дейін жұмыс істеді, осыдан кейін Қырғыз (Қазақ) АССР милициясының бас басқармасы болып қайта құрылды.

Қазақстан Милициясы жергілікті шарттар есебімен жасалды. Атап айтқанда, милицияның штаттық құрамын бекіту кезінде халық тығыздығы аз, байтақ далалар есепке алынды. Басқа аумақтарда тұрғындардың 3000-4000 адамына бір милиционерден болса, бұл ауданда бір милиционер 1000-1500 адамға келу есебін негізге алды. Міндетті түрде әскери оқу мен әскери тәртіпке үйретуді енгізумен бірге, Қазақстанның барлық милициясы милициялық дивизияға жұмылдырылып, Ішкі істер Халықтық Комиссарына тікелей бағынды. Дивизия үш бригададан тұрды. Бригадалар өз кезегінде екі ат және бір жаяу полкке бөлінді. Әрбір полктың штаты губерниялық милиция басқармасының міндетін атқарды. Уездік милицияның міндеттемелері эскадрондар мен милиция полкының роталарына жүктелді. Құқық тәртібін нығайту үшін Қазақ АССР-ның барлық тұрғылықты мекендерінде милиция бөлімшелері құрылды.

1931 жылдың 20 наурызында Қазақ АССР-ның Орталық атқару комитетінде Қарағандыда қоныстанушылардың саны көбейіп бара жатқанына байланысты жұмыс кенттерін құру туралы Қаулы қабылданып, сонымен бір уақытта Қарағанды әкімшілік ауданы қабылданды. Осыған орай, аудандық кеңес органдары мен оның ішінде жұмысшы-шаруа милициясы жасақталды.

Аудандық милицияның алғашқы бастығы болып Оренбург милиция мектебінің жас түлегі ОМАРБЕК ҒАЛИУЛИН тағайындалды.

Ол бұл туралы оқиғаларды өз қолжазбасында 1931 жылдың мамыр айында 3 жылдық милиция мектебін бітіргеннен кейін Қарағанды аудандық милициясының бастығы болып тағайындалғанын есіне алады. Алматыдан бір ай бойы жүріп Қарағандыға келгеннен кейін ол сол жердегі жалғыз болған өкілетті учаскелік милиция Әбдібековты үлкен еңбекпен іздеп тапқан. Өзінің келгені жөнінде поссовет төрағасы Шектібаевқа баяндаған. Соның көмегі арқылы милиция бөлімшесін құруды бастаған. Оны жасау өте қиын жағдайда жүзеге асқан. Киіз үй мен шым үйде тұрған, транспорт деген мүлде болмай, қару мен арнайы киім-кешек жетіспеген. Сауатты адамдар өте аз болғандықтан милицияға кадрларды жасақтау қиынға түскен.

1932 жылы Қарағандыға қала мәртебесі беріліп, осыған орай милиция бөлімшесінің орнына жұмысшы-шаруа милициясының қалалық басқармасы құрылған. Осы милиция басқармасының бастығы болып 1932 жылы Россия милициялық комитетінің Мәскеу орталық мектебін бітірген Мелкумов Александр Григорьевич тағайындалды.

1936 жылдың 29 маусымында Қазақстан Орталық атқару комитеті Қарағанды облысы болып, Қарағанды қаласының орталығында жаңа шекара да құрылды.

Осыған байланысты 1936 жылдың 7 қазанында жұмысшы-шаруа милициясының облыстық басқармасы құрылды. Басқарманың бастығы болып Хорольский Яков Дмитриевич тағайындалды.

Бұдан әрі, Қарағанды милиция басқармасы таратылып, оның орнына бірінші және екінші қалалық милиция бөлімшелері құрылып (қазіргі уақыттағы Октябрь және Киров АІІБ), облыстық милиция басқармасына бағынышты болды. Облыс басқармасының құрамына сол сияқты 14 аудандық милиция бөлімшелері енгізілді.

Осы уақыттар ішінде Қарағанды милициясы қатарында даңқты әскери және еңбек дәстүрін орнатқан және көбейткен қызметкерлердің біршама буындары ауысты, кейінгі ұрпақтар олардан тәрбие алуда.

Олардың көбісі қылмыспен табысты күресуде және заңдылықты нығайту ісінде өздерінің салмақты үлестерін қосты.

Көпшілік ішінен қоғамдық тәртіпті сақтау қызметінің ардагерлерін атап өтуге болады. Олар:

- Иван Андреевич Сычев – ІІБ қызмет бөлімінің бастығы – отставкадағы милиция полковнигі;

- Николай Александрович Кирпич – ІІБ қызмет бөлімінің бастығының орынбасары – отставкадағы милиция подполковнигі;

- Николай Иванович Фатеев – ІІБ қоғамдық қауіпсіздікті сақтау бөлімінің бастығы – отставкадағы милиция полковнигі;

- Василий Михайлович Киселев – Қарағанды қ. Ленин АІІБ бастығының қызмет жөніндегі орынбасары – отставкадағы милиция подполковнигі;

- Василий Филиппович Березнев – Қарағанды қ. Ленин АІІБ бастығының орынбасары – отставкадағы милиция подполковнигі;

- Төлебек Дәлдібеков – Совет АІІБ учаскелік милиция инспекторы – отставкадағы милиция майоры;

- Дәукенов Орынбасар – Қарағанды қаласының ішкі істер басқармасының айдауыл қызметі взвод бөлімшесінің командирі, зейнеттегі милиция старшинасы;

- Москвич Леонид Семенович – Ішкі істер басқармасының қоғамдық тәртіпті сақтау бөлімі бастығының орынбасары, зейнеттегі милиция подполковнигі;

Біздің зейнеткерлеріміздің өмірі – ол Қарағанды милициясының тірі тарихы, жас қызметкерлер үшін лайықты мысал.

Қарағанды милиция қызметкерлері қылмыспен қатал күресуде, өздерінің өмірлерін қия, міндеттерін батылдықпен, адалдықпен орындай отырып, қылмыстық қол сұғынушылықтан адамдардың қауіпсіздігі мен мемлекттің мүдесін қорғай білді.

Қылмыспен күрес кезінде қаза болған қызметкерлердің есімі біздің мәңгі есімізде: Қарағанды қ. Октябрь АІІБ милиционерлері Қ.Қожақова және Н.З.Бутенко, Киров АІІБ милиционері Е.Ахметов, Ленинск АІІБ милиция учаскелік инспекторы П.С.Резник. Қарағанды қалалық кеңесінің шешімімен олардың есімдері қаланың қилыстары мен көшелеріне берілді.

Өз өмірлерінің көп жылдарын әскери бекетіне берген милиционерлер ІІБ З.Шантаев және П.Н.Продан., Нұра АІІБ милиция учаскелік инспекторы Х.Абильдин.

Өрт кезінде баларларды құтқарған батылдығы үшін «Құрмет белгісімен» Октябрь АІІБ милиционері М.П.Лященко марапатталды, Теміртау суқоймасында 12 адамды құтқарғаны үшін «Суға кеткендері құтқарғаны үшін» медалімен милиционер Е.Г.Буров марапатталды, қауіпті қылмыскерді ұстау кезінде көрсеткен батылдығы мен батырлығы үшін «Қызыл жұлдыз» орденімен ІІБ бөлімшесінің милиционері В.В.Сиверакша марапатталды, ал милиционер К.А.Сариев «Әскери қызметіндегі ұздік қызметі үшін» - бірінші дәрежесі медалімен марапатталды.

1956 жылғы СССР Министрлігі Кеңесінің қаулысына сәйкес ішкі істер органында үлкен өзгеріс енгізілді. Бірге қызмет атқаратын екі органды: Милиция басқармасы және ІІМ басқармасын біріктіріп, бір облыстық Кеңес депутат еңбекшілерінің атқарушы комитетіндегі ішкі істер басқармасы құрылды. Осындай өзгерістер облыстың қалалары мен аудандарында жүргізілді.

Тұрғындардың жеке басының қорғалуы, мүліктік қауіпсіздіктің және заңдылықтың сақталуына қадағалау жасау, әсіресе қазіргі уақытта кылмыс элементтері азаматтық соғыс жағыдайын пайдаланып, тонау, қарақшылық жасап, адам өлтіреді. Тұрғындардың қауіпсіздігін сақтау маңыздылығы біріші орында. Бұл Қырғыз басқармасының әскери-революционер комитетінің баяндамасынан алынған. Алайда, осы айтылған сөзге құлақ салсақ, бүгінгі күніде тұрғындардың қауіпсіздігін сақтау маңыздылығы біріші орында тұр.

Қоғамдық тәртіпті құру, біздің қаладағы, ауылдағы қоғамдық орындарда және көшелерде азаматтардың қауіпсіздігін қамтамасыз ету, полиция қызметінің маңызды рол атқарады.

15.02.1977 жылы Жоғарғы президиумның ұйғарымымен кәмелетке толмағандар инспекциясы құрылған, ол 1993 жылға дейін қылмысты іздестіру құрылымында болған. Осы ұйғарыммен ІІБ құрылған кәмелетке толмағандарды қабылдап жайғастыру орталықтарының негізі де бекітілген (келешекте КТОБжОО болып өзгертілген).

1998 жылдың желтоқсан айынан бастап «ҚР Ішкі істер органдары» Заңында бекітілген ҚР Президентінің ұйғарымына енгізілген өзгерістерге сай, КТІЖИ қызметкерлері кәмелетке толмағандардын істері жөніндегі учаскелік полиция инспекторлары статусын алып, өз міндеттерін әкімшілік полиция бөліністерінің құрамында атқаратын болды.

ІІО КТІЖ қызметкерлердің негізгі міндеттері болып, кәмелетке толмағандардын ортасында қылмыс пен құқық бұзушылықты болдырмауда алдын алу жұмыстарын үйымдастыру және кәмелетке толмағандар арасында қадағалаусыздық пен қанғыбастықтың алдын алу, сонымен қатар кәмелетке толмағандарға керсінше әсер ететін жайсыз отбасылар мен ересек адамдарды анықтап, олармен алдын алу жұмыстарын жұргізу болып табылады.

Қазақстан Республикасы Президентінің тапсырмасына сәйкес 1999 жылдың 19 ақпанында ІІМ құрамында, ҚР ІІО қоғамдық қауіпсіздік бөлімшесінің құрамы бірлігі болып табылатын, әйелдерді зорлық-зомбылықтан қорғау жөніндегі ІІО жұмысын ұйымдастыру бөлімшелері құрылды.

Қарағанды облысының ІІББ бастығының 07.04.1999 жылғы №309 бұйрығымен қоғамдық қауіпсіздік бөлімшесінің құрамына әйелдерге қатысты зорлық-зомбылық көріністерімен күрес бойынша топтарының инспекторлары штаттық бірліктері енгізілді, кейін 2004 жылдың қазан айында олар әйелдерді зорлық-зомбылықтан қорғау жөніндегі ІІО жұмысын ұйымдастыру топтары болып қайта құрылды.

Бүгінгі танда облыстың ІІО әйелдерді зорлық-зомбылықтан қорғау бөлімшелері қызметкерлерінің штаттық саны 18 бірлікті құрайды, яғни облыстың әр-бір қала және ауданының ІІО-да 1 штаттық бірліктен. Қызметкерлердің Ішкі істер органдарында қызмет ету өтілі, орташа алғанда 3-5 жылды құрайды. Облыстың ІІО осы бөлімшелерінде жоғары заңгер (90%) немесе педагогикалық (10%) білімі бар, сонымен қатар ішкі істер органдарында өтілі бар, мамандық және жеке сапасы бойынша зорлық-зомбылықтың құрбаны болған әйелдерге әр түрлі көмек көрсетуді ұйымдастыра алатын, құқыққа қарсы әрекеттерге жол бермей, ондай тұлғаларға қатысты тиісті шаралар қолдана алатын қызметкерлер қызмет етеді.

Әйелдерді зорлық-зомбылықтан қорғау бөлімшелерінің (әрі ӘЗЗҚБ) іс-әрекеті заңдылық қағидаттарына, азаматтардың тең құқықтылығы, жариялық және де адамның конституциялық құқығы мен дербес еркіндігін сақтауына сәйкес ұйымдастырылған. ІІО көмегіне сеніп келген әр әйел адамға консультативтік және құқықтық көмек көрсету іс-әрекетінің негізгі қағидаты болып табылады. Әйелдерге қатысты жасалатын құқық бұзушылық пен қылмыстарды алдын алу, жыныс белгілері бойынша зорлық-зомбылықты түбінен жою, тұрмыстық саласында зорлық-зомбылықтың және адам саудасының құрбаны болған әйелдерге құқықтық көмек көрсету жұмысы барлық дәрежедегі әкімдердің жанындағы әйелдер істері және демографиялық саясат бойынша комиссиялары, мемлекеттік органдары мен мекемелер, әрекеттері әйелдердің құқықтарын қорғауға және саяси өрлеуге бағытталған халықаралық ұйымдар мен қоғамдық бірлестіктер мен құқықтық қорғаумен айналысатын үкіметтік емес ұйымдармен, зорлық-зомбылықтың құрбандарына арналған дағдарыс орталықтары және үйлермен, сонымен қатар басқа да құқық қорғау органдары және соттармен өзара әрекеттесуде жүргізіледі.

Қалалардың шағын аудандарындағы, аудан мен ауылдардағы қоғамдық қауіпсіздікті қамтамасыз етуде, учаскелік полиция инспекторы маңызды роль атқарды.

Бүгінде патрульді-бекет қызметі қызметкерлерін, қоғамдық тәртіпті сақтаудың орталық нысаны деп санайды. Оған құқықта аз берілмеген. Ф.Э.Держинский сөзінде, милиционерді ұғынып, түсіну үшін ол адал, әділ, заңдылықты талап ететін, мәдинетті және адамның басқа да сапалы қасиеттеріне сай болу керек деген.

Бұл сөздің орынды айтылуыолполиция қызметкерініңадам қоғамының алдындағы мінтетін терең түсіне отырып, лайықты және адалдықпен кәсіби міндетін атқаруға септігін тигізеді. Қарағанды қаласында және оған жақын орналасқан облыстың қалалар мен басқада ауылдық аймақтарда күнделікті патруль кезекшілігіне түсетін қызметкерлердің көпшілігі әр-қашанда көмек көрсетуге дайын, адамгершілігі мол, мықты жігіттер.

2012 жылдың 07 наурызында Қазақстан Республикасының ішкі істер Министрінің № 132 «Штаттық-ұйымдастыру сұрақтары бойынша» Бұйрығымен, Қазақстан Республикасының ішкі істер органдарының ұйымдастыру-штаттық құрылымын және штаттық санын жақсарту мақсатында, әкімшілік полиция құрылымының үлгісі бекітілген болатын және әкімшілік полиция бөліністерінің құрылымына табиғатты қорғау полициясы және арнайы мекемелер бөліністері берілді.

2012 жылдың 15 маусымында ҚР ІІМ-нің 07.03.2012 жылғы № 132 Бұйрығының негізінде, Қарағанды облысының ІІД бастығының № 514 Бұйрығымен, қоғамдық қауіпсіздік Басқармасы, әкімшілік полиция Басқармасы болып қайта аталды.

Қазіргі уақытта Қарағанды облысының ішкі істер Департаменті әкімшілік полиция Басқармасының құрлымы, алдын алу жұмысының бөлімі, ювеналдық полиция бөлімшесі, патрульдік полиция бөлімі, лицензиялау және қару айналымын бақылау бөлімі, әйелдерді зорлық-зомбылықтан қорғау тобы, табиғатты қорғау полициясының бөлімі және арнайы мекемелер бөлімдерінен құралған. Аталған қызметтердің әр қайсысы, полиция беделін қолдай отыра, айтарлықтай жұмыстар атқаруда.

 

 

ІІД ӘКІМШІЛІК ПОЛИЦИЯ БАСҚАРМАСЫ

 

тема вищого суду в повісті «Перекотиполе»

В останні роки творчої діяльності Квітки-Основ'яненка виявляється його тяжіння до новелістичних принципів жанротворення. Зокрема, в оповіданні реалістично-романтичного характеру «Перекотиполе» (1840), написаного на основі народної притчі-новели про вбивство одного заробітчанина іншим і про невідворотність покарання за злочин, маємо характерні для новели розповідь про незвичайну життєву подію, напруженість, драматизм дії і раптовий, різко характеризуючий героїв і їх долю поворот у її розвитку, складність обставин, у які потрапляють герої, обмежену кількість дійових осіб, психологізм у їх характеристиці, підтекст. Однак «Перекотиполе» Квітки принципово відрізняється від новели композиційною розлогістю й розгалуженістю, морально-побутовою деталізацією характеристик героїв.
Узявши коротку фольклорну фабулу та абстрактну суть персонажів (убивця і потерпілий) за основну схему свого оповідання, Квітка розширює твір за рахунок побутових реалій, детальної характеристики персонажів, морально-психологічної й соціальної мотивації поведінки чесного трударя, бідного заробітчанина-невдахи Трохима й шукача нетрудової наживи, злодія та вбивці Дениса.

В оповіданні «Перекотиполе» Квітка зосереджує свою увагу на складній психології злочину. Користуючись романтичними прийомами, письменник створює «демонічний» образ злочинця Дениса, «вводить у своє оповідання наелектризований страхом забобонних персонажів опис бурі. На той час це був шедевр психологізованого пейзажу»24. Причина вбивства психологічно мотивується не просто бажанням Дениса загарбати гроші (як у фольклорній притчі-новелі), а цілим комплексом чинників, головне — страхом розкриття скоєних ним жахливих злочинів, які відомі Трохимові. Страх бути викритим видає вбивцю при слідстві, коли в руці вбитого виявили перекотиполе — німого свідка вбивства. Письменник закінчує своє оповідання застережно-повчальною сентенцією про обов'язкову розправу вищої сили за злочин: «Так-то суд Божий не потерпів неправди, і хоч як кінці були заховані, так Бог об'явив; і через яку безділицю? Через бур'ян, через перекотиполе».
Оповіданням «Перекотиполе» Квітка започаткував психологічний аналіз в українській романтичній прозі.

 

18. Сюжетно-композиційні особливості «Конотопська відьма»

Сюжет повесті представляє складне об’єднання побутових епізодів з вимислом. Конотопский сотник Забреха сватається до Олени, але діло «гарбуза». Писар Пестряк намагається хитруваннями перемінити Забреху й зайняти його місце: він підмовляє сотника водою перевірити відьом. І отут у повість вплітається фантастика: відьма Євдокія викликає чаклунством переклад сотника на Безверхий хутір, потім женить його на гугнявій Солосі, писаря Пестряка – з наймичкою Пазкою. Закінчення знову реалістичне. Забреху виганяють із сотничества, а Пестряка – з писарства, і вони знову стають приятелями

«Конотопская відьма» багатозначна по своєму ідейному змісті. Насамперед, гостра сатира на пануючу верхівку українського суспільства XVIII сторіччя, характерні негативні риси якої втілені в образах невігласа й ледаря – сотника Забрехи, підлого шахрая й безпросвітного п’яниці Пестряка, свавільного Халявского.

 

19. Народна демонологія. В основу «Конотопської відьми» покладено фрагмент з народної демонології. Згідно з простонародними уявленнями, відьма наділяється здатністю насилати грозові хмари, викрадати дощі, небесні світила, шкодити худобі й людям. Зовні це немолода жінка, яка мешкає за межами села. її вірним помічником неодмінно має бути чорний кіт. Відьму бояться, але й нерідко звертаються до неї по допомогу. Вважається, що вона здатна допомогти в сердечних справах за допомогою любовної магії.

У Квітчиній повісті образ відьми змальований етнографічно достовірно. Автор досить докладно, ніби милуючись, передає народні уявлення про нечисту силу. Звичайно, його приваблює лише естетично-ігровий, формальний бік цих уявлень. Самаж демонологія, її змістова сторона, зазнає в «Конотопській відьмі» гострої моралістичної критики. Народні вірування трактуються як забобони — прояви недостатньої освіти та моральної недосконалості. З погляду письменника, жодні зовнішні злі сили нездатні вплинути на людину поза її волею. Лише особиста моральність чи неморальність визначають життя кожного індивіда.

Таким чином, народна демонологія в «Конотопській відьмі» зазнає просвітницької критики й переосмислюється в морально-раціоналістичному дусі.

 

 

20. Образи персонажів «Конотопська відьма». Найяскравіший образ повісті – Микита Забреха. Він – у спадщину став сотником. Він володіє великої влада, керує цілою сотнею коней, але сам він дурний, неосвічений, ледачий. Прийоми викривального зображення образів різноманітні. Тут і пряма авторська характеристика (сотник «не має нічого в голові», «зовсім не розумів справи») і самовикриття («я й грамоти не розжую, хоча й у школі вчився», «ліків не більше тридцяти знаю).

Не дивно, що без писаря він зовсім безпомічний. А коли писар розсердився й пішов, Забреха не може відповісти козакам на питання, що їм робити й для чого їх зібрали, а тільки кричить і лається. У керуванні сотнею Забреха у всьому звіряється із пройдисвітом – писарем, не розуміючи найпростіших справ. Проте, у звертанні з козаками він чванливий і пихатий. Коли козак звертається до нього, він зневажливо відповідає й зараз же відступає, «щоб не дуже налазив на нього, і щоб часом не було панібратства з ним». Неуцтво й надмірну обмеженість демонструє він і в інших відносинах з людьми. Коло інтересів сотника обмежується задоволенням шлункових потреб, пияцтвом, сном

Не менш колоритно, і, звичайно, у сатиричному жанрі зображує Квітка й писарі. Як і сотник, Пестряк – безпросипний п’яниця. Цей хитрий шахрай, проте, дурний у простих практичних речах. Так, вирізавши «лепорт» на лозині й зламавши потім на ній зубець, він не може зрозуміти, що на одну зарубку стало менше, і ніяк не може дорахуватися одного козака; оскільки він не може ввійти з довгою лозиною в будинок, то пропонує «або стіну простягнути, або потовк підняти». Пестряк пишається своєю вченістю. Але «ученість» писаря обмежена: він і читати в церкві може тільки тоді, коли «небагато закладок». Писар зображений як найбільш активний, але тим самим і найбільш негативний образ серед козацьких старшин

Неуцтвом, користолюбством і самодурством відзначаються й представники козацьких старшин, попутно описані в повісті, – Дем’ян Халявский, його дружина Олена, брат її.

Представники народних мас показані в добутку попутно й виступають як другорядні герої. Небагато докладніше автор говорить про відьом, особливо про Євдокію Зубреху, але, описуючи її образ і вчинки, просто використає народні повір’я про відьом і чаклунство

 


Поиск по сайту:



Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав. Студалл.Орг (0.009 сек.)