Opowiedz o jednym z powszechnie znanych w Rosji Polakow

Jan Paweł II, Lech Wałęsa, Mikołaj Kopernik, Fryderyk Chopin i Maria Skłodowska-Curie są również najbardziej znanymi w świecie Polakami w oczach samych Polaków^[52].

№24 Imiesłów przymiotnikowy czynny I bierny. Sposob tworzenia, zastosowanie.

Imiesłów przymiotnikowy – nieosobowa forma czasownika odpowiadająca na pytania jaki? jaka? jakie? i odmieniająca się przez przypadki, liczby i rodzaje (jak przymiotniki). Rozróżniamy imiesłowy przymiotnikowe czynne i bierne.

Imiesłowy przymiotnikowe czynne mają końcówki: -ący, -ąca, -ące.

Imiesłowy przymiotnikowe bierne mają końcówki: -ny, -na, -ne, -ty, -ta, -te, -ony.

Od niektórych czasowników można utworzyć tylko imiesłów przymiotnikowy czynny lub tylko bierny.

Imiesłów przymiotnikowy czynny – tworzony jest od czasowników niedokonanych mówiących o sprawcy czynności teraźniejszej. Tworzy się go za pomocą cząstki -ący (np. biorący, tworzący, rozumiejący, piszący itp.). Cząstkę tę dodaje się do tematu 3. os. l. mn. czasu teraźniejszego czasownika (np. pisać→pisz-ą→pisz-ący→piszący; rozumieć→rozumiej-ą→rozumiej-ący→rozumiejący...). Podobnie jak przymiotnik odmienia się przez liczby, przypadki i rodzaje.

Imiesłów przymiotnikowy przeszły bierny – część mowy tworzona poprzez dodanie przyrostka -ny, -ony (także -’ony ← -’eny), -ty do tematu czasu przeszłego danego czasownika (np. pisać → pisa-ć → pisa-ny, zrobić → zrobi-ć → zrobi-ony, nieść → niós-ł (← nies-ł) → nies-’ony → niesiony). Jest odmienny przez rodzaje.

Czasowniki z bezokolicznikiem zakończonym na -nąć (np. spuchnąć, zdmuchnąć) mają w imiesłowie przymiotnikowym biernym cechę -nię, do której dodawana jest charakterystyczna cząstka -ty (spuchnięty, zdmuchnięty).

2) ŚWIĘTA NARODOWE? znaczenie

W czasie tych świąt narodowych większość banków i instytucji jest zamknięta, podobnie jak wiele mniejszych sklepów.

1 stycznia: Nowy Rok
Wielkanoc: niedziela i poniedziałek - pierwsza niedziela po pierwszej wiosennej pełni księżyca
1 maja: Święto Pracy
3 maja: Święto Konstytucji 3 Maja
Boże Ciało: czwartek dziewiątego tygodnia po Wielkanocy
15 sierpnia: Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny, Święto Wojska Polskiego (rocznica “cudu nad Wisłą”)
1 listopada: Dzień Wszystkich Świętych
11 listopada: Dzień Niepodległości
25, 26 grudnia: Boże Narodzenie

Chętnie świętujemy wiele innych okazji, choć nie są one dniami wolnym od pracy:

Tłusty czwartek: ulubione święto wielbicieli pączków (ostatni czwartek karnawału)
Międzynarodowy Dzień Kobiet: w to popularne w czasach PRLu święto kobiety tradycyjnie obdarowywano goździkami. Dziś również wiele kobiet dostaje kwiaty, ale mało kto wie, że dzień ten został ustanowiony w USA dla upamiętnienia śmierci 129 kobiet w pożarze nowojorskiej fabryki w 1908 (8 maja)
Pierwszy Dzień Wiosny: obchodzony przez uczniów, którzy tradycyjnie tego dnia udają się na wagary (21 marca)
Prima Aprilis: dzień psotów i żartów (1 kwietnia)
Dzień Dziecka: rodzice sprawiają przyjemność dzieciom obdarowując je słodyczami lub na przykład zabierając je do ZOO. (1 czerwca)
Wigilia Dnia Świętego Jana (noc świętojańska): wróżby tej nocy dotyczą przede wszystkim miłości i małżeństwa. Właśnie w tę najkrótszą noc co roku zakwita kwiat paproci. Tradycyja mówi, że ten, kto go odnajdzie, będzie wieść szczęśliwy i dostatni żywot, ale uwaga: swoim szczęściem i majątkiem nie może się z nikim dzielić. (24 czerwca)
Andrzejki: według pogańskiej tradycji w ten dzień wróżymy, najczęściej lejąc wosk (29 listopada)

W 1919 ustanowiono dzień otwarcia Sejmu Ustawodawczego, 10 lutego, świętem narodowym^[3]. Miało to jednak charakter okazjonalny, jednorazowy. W tym samym roku ustanowiono Święto Narodowe Trzeciego Maja^[4], które miało charakter dnia wolnego od pracy. W 1937 roku ustanowiono Święto Niepodległości, obchodzone 11 listopada^[5].

Władze komunistyczne ustaliły własny katalog świąt państwowych. Już w 1945 roku ustanowiono Narodowe Święto Zwycięstwa i Wolności, obchodzone 9 maja na cześć zakończenia II wojny światowej^[6], oraz Narodowe Święto Odrodzenia Polski, obchodzone w dniu 22 lipca na pamiątkę ogłoszenia Manifestu PKWN^[7], jednocześnie uchylając ustawę z 1937 r. o Święcie Niepodległości. Święto 3 Maja nie zostało formalnie zniesione, lecz władze komunistyczne zakazywały jego obchodzenia. W 1950 roku ustanowiono ponadto święto państwowe w dniu 1 maja^[8](nieformalnie nazywane Świętem Pracy).

W związku z przemianami ustrojowymi, w 1989 roku przywrócono święto „11 Listopada”^[9] oraz zniesiono Narodowe Święto Odrodzenia Polski ^[10]. W 1990 roku przywrócono Święto Narodowe Trzeciego Maja ^[11]. Kolejne święto ustanowiono dopiero po kilkunastu latach – w 2005 roku uchwalono ustawę ustanawiającą Dzień Solidarności i Wolności^[12], a w 2009 roku – Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego^[13]. Listę świąt państwowych zamyka Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, ustanowiony w 2011 roku^[14].

§ 1 marca – Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” (ustanowiony w 2011, jako święto państwowe)^[14]

§ 1 maja – święto bezimienne, nieformalnie nazywane Świętem Pracy (ustanowione w 1950, jako święto państwowe)^[8]

§ 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja (ustanowione w 1919^[4], ponownie w 1990)^[11]

§ 9 maja – Narodowe Święto Zwycięstwa i Wolności (ustanowione w 1945)^[15]

§ 1 sierpnia – Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego (ustanowiony w 2009, jako święto państwowe)^[13]

§ 31 sierpnia – Dzień Solidarności i Wolności (ustanowiony w 2005, jako święto państwowe)^[12]

§ 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości (ustanowione w 1937^[5], ponownie w 1989)^[9]

Narodowe Święto Niepodległości – polskie święto, obchodzone co roku 11 listopada, dla upamiętnienia rocznicy odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego ^[1] w 1918 roku po 123 latach od rozbiorów dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję. Ustanowione w ostatnich latachII RP, przywrócone w roku 1989. Jest dniem wolnym od pracy.

Dzień Solidarności i Wolności – polskie święto państwowe, obchodzone co roku 31 sierpnia^[1] w rocznicę porozumień sierpniowych, ustanowione w celu upamiętnienia historycznego zrywu Polaków do wolności i niepodległości z 1980 roku, który zapoczątkował proces upadku komunizmu i wyzwolenia narodów Europy Środkowej i Wschodniej.

Dzień ten nie jest dniem wolnym od pracy

Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego – polskie święto państwowe, obchodzone corocznie od 2010 roku w dniu 1 sierpnia.

Dzień ten nie jest dniem wolnym od pracy.

Preambuła ustawy głosi, że święto ustanawia się w hołdzie bohaterom Powstania Warszawskiego – tym, którzy w obronie bytu państwowego, z bronią w ręku walczyli o wyzwolenie stolicy, dążyli do odtworzenia instytucji niepodległego Państwa Polskiego, sprzeciwili się okupacji niemieckiej i widmu sowieckiej niewoli zagrażającej następnym pokoleniom Polaków ^[1]. Uzasadnienie dołączone do projektu ustawy dodawało ponadto, że uhonorowaniem dnia wybuchu powstania wolna Polska może spłacić swój dług wdzięczności ^[2].

Dzień Zwycięstwa – święto państwowe obchodzone 9 maja z okazji zakończenia II wojny światowej (w terminologii radzieckiej – Wielkiej Wojny Ojczyźnianej).

Święto Narodowe Trzeciego Maja – polskie święto obchodzone 3 maja, ustanowione w 1919^[1] oraz ponownie w 1990^[2], w rocznicę uchwaleniaKonstytucji 3 maja Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Dzień ten jest dniem wolnym od pracy.

3 maja 1791 uchwalono pierwszą konstytucję w nowożytnej Europie, a drugą po amerykańskiej na świecie. Wyprzedziła trzecią na świecie konstytucję francuską. Konstytucja ta została uchwalona przez Sejm Wielki, który został zwołany w październiku 1788.

Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” – polskie święto państwowe obchodzone corocznie 1 marca, poświęcone pamięci Żołnierzy Wyklętych – żołnierzom antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia, ustanowione na mocy ustawy z dnia 3 lutego 2011 roku^[1]. Święto nie jest dniem wolnym od pracy^[2].

Поиск по сайту: