Демікпе

Демікпемен ауыратын адамда тұншығу ұстамасы жиі болады. Дем алысында, сыртқа дем шығарғанда, шуыл немесе сырыл болады. Ішке қарай дем тартқанда бұғана және қабырға арасындағы тері ауаны қиналып тартқаннан ішке қарай сорылып, жабысады. Егер науқасқа ауа жетіспесе, оның тырнақтары мен еріні көгереді, мойын тамырлары білеуленіп тұрады. Әдетте ыстығы көтерілмейді.

Демікпе көбіне бала кезден басталып, өмір бойы қол үзбей қояды. Ол жұқпалы емес, бірақ ата-анасы демікпемен ауыратын балаларда бұл ауру жиі кездеседі. Демікпеге тән нәрсе жылдың белгілі бір айында немесе түнінде өршиді. Ауру ұзаққа созылса, ол өкпе эмфиземасы өкпе эмфиземасына ұласады.

Демікпе ұстамасы аллергиялық реакциялардың салдарынан да болуы мүмкін. Балаларда демікпе әдетте салқын тиюден басталады. Кейбір жағдайларда, көңіл-күйдің бұзылуынан да немесе мазасыз жағдайлардан да демікпе ұстамасы болуы мүмкін.

Демікпе алдында — тыныстың демікпесі болып өткен организмдегі хал-жай, күшті жөтел ұстайды: көбінесе тыныс жолдарының қабынып, қызарып ауруы түрінде немесе ұзаққа созылған өкпенің қабынуы түрінде, мұрынның аллергиялық ауруы немесе мұрын ауруының қалыптан тыс ауытқуы түрінде дамиды.

Емделу жолдары

· Егер демікпе үйде өршитін болса, онда науқас сыртқа, ауасы таза жерге шығуы керек; өзіңіз сабырлы болыңыз, науқасқа майда сөйлеп, жігер беріңіз.

· Сұйықты барынша көп беріңіз. Ол шырышты сілекейді босатып, тынысты кеңейтеді. Бу ингаляциясын жасаудың да көмегі бар.

· Ұстама жеңіл болса, эфедрин, теофиллин немесе сольбутамол беріңіз.

· Ауыр жағдайларда эфедрин немесе теофиллинді қосып, сольбутамол беріңіз.

· Науқастың жағдайы тым ауыр болса,жедел жәрдем шақырыңыз

· Температура көтерілген жағдайда немесе ұстама 3 күннен астамға созылса, тетрациклин немесе эритромицин капсулдарын беріңіз.

· Демікпенің аскаридадан болуы өте сирек жағдайда ғана. Егер сізде жас балада аска-рида болуы мүмкін-ау деген күдік болса, онда оған пилеразин беріп көріңіз.

· Егер сонда да науқастың беті бері қарамаса, онда дәрігерге барыңыз.

Алдын алу шаралары:

Демікпемен ауыратындар өзінде тұншығу ұстамасын туғызатын заттардан аулақ болуға тиіс. Демікпемен ауыратын адамдардың үйі мен жұмыс орны таза болуы керек. құсты немесе басқа да аңдарды үйде үстауға болмайды. Желдетіп алу үшін науқастың керуетін терезе алдына қою керек Кейде ашық ауада ұйықтау да жақсы. Сілекейді босату үшін күніне кем дегенде 8 стақан су ішіңіз. Демікпемен ауыратын адамға ауасы таза жерге қоныс аударғаны жөн. Егер сіз демікпе болсаңыз, темекі шекпеңіз. Темекі шегу сіздің өкпеңізді одан сайын бұзады. Аллергия тудыратын заттардан аулақ болуымыз керек.Егер де шаңды жерде жұмыс істесеңіз респиратор қолдану керек.

Тыныс демікпесі – әлемде ең көп таралған созылмалы ауру. Аталған дерттің асқынуы көп жағдайда өлімге әкеліп соқтырады. Соңғы 20 жылда осы дерттің түрі балалар ара­сында күрт өсті.
Ол ағзадағы тыныс алу қызметінің асқы­нуынан пайда болатын созылмалы қабыну дерті. Демікпенің патофизиологиялық механизмінің асқынуы балалар мен ересектерде бірдей. Балаларда болатын демікпе емдеу ке­зінде пайда болатын қабыну әсерлері олардың ақыл-есі мен физикалық дамуына тікелей әсер етеді.
Бүгінде аталған ауру түріне дер кезінде диагноз қойыл­мауда. Нәтижесінде дертке шалдыққан науқастар дұрыс ем қабылдай алмайды. Бүгінде, тыныс демікпесін тиімді емдеп қоймай, аурудың алдын алу, қажет дәрі-дәрмектерді аз мөлшерде тағайындау немесе мүлдем тағайындамау, нау­қастардың физикалық белсенділігін шектемеу, қысқа мер­зімде өкпенің тыныс алу қызметін жақсарту арқылы түрлі ауру белгілерінен құтқару жолын бақылау қажет.
Демікпе белгілеріне тыныс алу кезінде, сыртқа дем шығарғанда шуыл немесе сырылдың пайда болуы жатады. Ішке қарай дем тартқанда бұғана және қабырға қуыстарының қысылып ауруы. Түнде қатты жөтелдің болуы, демнің жетпей қалуы және т.б.
Тыныс демікпесі қоршаған ортаның температурасы өзгергенде, аспирин, β-2 адреноблокаторы сынды дәрі-дәрмектерді қабылдағанда, шылым шеккенде, вирустық аурулармен ауырған кезде аурудың белгілері асқынуы мүм­кін. Дер кезінде диагностикалық ем қабылдау арқылы оның алдын алуға болады. Ол кешенді, ұзақмерзімді, белгілі ке­зеңнен тұратын базалық терапия болуы керек. Сондай-ақ ем барысында аурудың асқыну себептері зерттелуі қажет.
Базалық терапия негізін кромогликат қышқылдары, лей­котриенге қарсы препараттар, арнайы иммунотерапия қам­тылған қабынуға қарсы емдеу терапия құрайды.
Демікпенің алдын алу және емдеу бағдарламасының негізі – науқастарды оқыту. «Тыныс демікпесі мектебі» бағдарламасының негізгі мақсаты – науқасты толыққан­ды өмір сүруге және өз дертін бақылауға үйрету. Аталған мектептер аллергиялық орталықтар мен стационарлар негі­зінде құрылған. Ақпараттар дәріс, видеофильм, пікір­талас, арнайы кітапша және т.б. әдістер арқылы беріледі. Осы тәсіл арқылы демікпе дертіне қарсы тұруға болады. Ең бастысы әр азамат отбасындағылардың осы аурумен науқастана қал­ғанда жедел алдын алуы, емделуі тиістігін ұмытпауы керек. Өйткені бұл созылмалы жағдайға ұласқанда адамнің өміріне қауіп төнеді.

Муковисцидоз (кистозный фиброз) — системное наследственное заболевание, обусловленное мутацией гена трансмембранного регулятора муковисцидоза и характеризующееся поражением желёз внешней секреции, тяжёлыми нарушениями функций органов дыхания.

Поиск по сайту: