Фарзандони рухонии азизам,

Охирин дидор ман бо чамоъатам дар Хинд соли 1992 буд. Яъне солхо пеш аммо,ман хамеша ба чамоъатам фикр мекунам. Ва агар ман чисман миён шумо нестам, медонед, ки дар калбам,дар афкорам, дар дуохоям ва дар корам бо шумо хастем.

Аз сол 1992, чахон мо тагийрот мухиме карда аст. Лозим буда аст, ки талош кунем то сахме дар пешбурд сулх ва итход дар кишвархое дошта бошем ки дар онхо даргири буда аст-талош барои сохт муъасисоте барои чамоъат ва соирин дар кишвархое ки ин муъасисот ва ниходахоро надоштаанд- ва ба унвон мисол ман аз Авгонистон ва Точикистон сухан мегуям.Хамчунин ман ба нахваи истикрор чамоъат дар шимол Амрико ва Аврпои гарби нигох кардаам.Ва он чо низ чамоъатхонахои тоза ва муъасисот тозае падидор мешаванд.Ва дар натича,такозо аз Имом ва имомат,аз хайс таваччух ба чамоъат дар хар кишвар,ки зиндаги мекунанд ва пешгирии ирояи зарфиятхои муъасисоте, ки чамоъат дар он кишвархо барои пешрафт,барои тавсиъа,бад онхо ниёз доранд,чизе аст ки харруз бадон таваччух дорам.Ва дар натича,чамоъатам дар Хинд бояд бидонад ки тайф фаъолиятхо,теъдод кишвархо,анвоъ муъасисоте ки аз сол 1992 тавсиа ёфтаанд,васеъ буда аст.Ва оре ман ба чамоъатам баландпарвозона фикр мекунам.Ва чун барои чамоъатам баландпарвоз хастам,чун мехохам факрро аз миён бибарам,чун мехохам шохид итиход,миён чамоъатхо ва дар чамоъатхои мухталиф,бошам ва чун мехохам дар муъасисотамон мудиряти бо кайфияти хуб бибинам то хуб хидмат кунанд харгиз хато як руз намегузарад, ки муридон ва ман ва дигарон фикр ва вакташон ро сарфи инхо накунанд.Ва ин муносибат истифода карда ва ба касоне ки хар руз бо ман кор мекунанд мегуям ки амикан аз коре,ки анчом медиханд,аз хидмате ки мекунанд кадрдони мекунам ва иншоъаллох дар тавсиъаи ин муъасисот кодир хохем буд ки кумак ва хамкориро дар бехбуд кайфият зиндагии мардуми кишвархоеро, ки чамоъат дар миён онхо зиндаги мекунанд ва дар бехбуди кайфият зиндагии худ чамоъат идома дихем.

Аз сол 1992,Хинд пешрафт кобил мулохизахое карда аст.Иктисоди ин кишвар дархол рушд аст.Чавонхо пешрафт карда ва масъулятхои тозае мепазиранд. Фахм бехтаре аз арзиш касратгарое бавучуд омада аст ва дар натича,умедворам ки чамоъат ман дар Хинд ба кораш идома дихад,муъасисоте бо кайфияти худ дар кишвар бисозад ва ахлок динамонро хифз кунад то дар чое кикор мекунед,хуб кор кунед ва ба суд хонаводахо ва чамоъататон.

Дар дахихои оянда ахмият хохад дошт ки хамкори ва хамёрии пештаре бо мардуме дошта бошед, ки дар заминахои мушабехи (монанди,мисл) фаолият доранд.Ва умедворам ки дар миён созмонхо вамуассисот гирди хам чамъ шавед.Пас барои оянда нерусози кунед то бо тавсияи кишвар,шумо худатон битавонед аз фурсатхое ки Хинд дар оянда дар ихтиёри мардумаш карор медихад бахраманд шавед.Инро хам ба ёд дошта бошед ки Хинд монанди бисёре аз кишвархои чахон,як кишвар касратгарост ва хифз сулх ва дусти бо хамаи чомеъахо зарури аст на танхо барои манфиати худатон,балки барои хайр ва манфиати тамоми Хинд. Дар вокеъ ин кор ба нафъ ва ба хайр мардум саросар чахон аст.

Зиндагии мудирн такозохои зиёдеро аз мардум талаб мекунад.Соати кори тулонитар аз он аст ки каблан буда аст.Дар натича,вактеро ки менавонед сарфи имонатон кунед,ёфтанаш барои шумо осон нест.Аммо ин ба он маъно нест ки имонатон аз зиндагиатон гоиб бошад.Ба ёд дошта бошед ки зиндаги такдире дорад – огоз дорад ва поёне.Ва танхо чузу фард ки пас аз маргаш боки мемонад,рухи уст.Ва рух аст ки човидон аст.Тасбехе бо худ дошта бошед ва хар фурсате, ки доред метавонед фикратон ва таслим ва иродататонро сарф зикр номи Пайгумбар,Худо,Хазрати Али кунед. Пас аз тасбехатон истифода кунед.Ва онро хамрохи худ дошта бошед то дар тул руз ё шаб,хар андоза хам ки машгул бошед,дар дил ва рухатон,факат ва фикр барои ибодат,барои муночот,барои иродат ва таслим дошта бошед.Ва ман бовар дорам ки хушбахти ва саодат хохед ёфт.Ман бовар дорам ки хушбахти ва саодат хохед ёфт.

Поиск по сайту: