|
|||||||
АвтоАвтоматизацияАрхитектураАстрономияАудитБиологияБухгалтерияВоенное делоГенетикаГеографияГеологияГосударствоДомДругоеЖурналистика и СМИИзобретательствоИностранные языкиИнформатикаИскусствоИсторияКомпьютерыКулинарияКультураЛексикологияЛитератураЛогикаМаркетингМатематикаМашиностроениеМедицинаМенеджментМеталлы и СваркаМеханикаМузыкаНаселениеОбразованиеОхрана безопасности жизниОхрана ТрудаПедагогикаПолитикаПравоПриборостроениеПрограммированиеПроизводствоПромышленностьПсихологияРадиоРегилияСвязьСоциологияСпортСтандартизацияСтроительствоТехнологииТорговляТуризмФизикаФизиологияФилософияФинансыХимияХозяйствоЦеннообразованиеЧерчениеЭкологияЭконометрикаЭкономикаЭлектроникаЮриспунденкция |
Ауру сипатталады
БЛОК Тақырыбы: «Кіріспе» 1. Патофизиология – бұл: - ауру организмгің тіршілігі туралы ілім 2. Патофизиология зерттейді: - аурудың пайда болуы, дамуы, ағымы, аяқталуының жалпы заңдылықтарын 3. Патофизиология курсына келесі бөлім кіреду: - біртектес дерттік үрдістер 4. Патофизиологияның негізгі әдісі: - тәжірибелік. 5. Патофизиологияның негізгі зерттеу әдісі: – жануарларда жасалатын тәжірибе. 6. Патофизиологиялық тәжірибеде міндетті түрде болуға тиісті: – адам ауруларын жануарларда үлгілеу. 7. Патологиялық физиология зерттейді: - Аурудың пайда болуының, дамуының, ағымының және аяқталуының жалпы заңдылықтарын. 8. Патофизиологиядағы тәжірибеде: - Жануарларда адам ауруларының үлгісін алу. 9. Жануарларға тәжірибе жасағанда зерттеу мүмкін емес: - Психикалық ауруларды 10. Жануарларға тәжірибе жасағанда зерттеу мүмкін емес: - Аурудың субъективті белгілерін. Тақырыбы: «Жалпы этиология» 1. Аурудың себептері мен даму жағдайлары туралы ілім осылай аталады: - этиология. 2. Этиология – осыларды зерттейтін ілім: - ауру пайда болуының себептері мен жағдайларын. 3. Ауру себебі – бұл: - аурудың сапалық ерекшелігін анықтайтын ықпал, яғни осы ықпалдың әсерінсіз ауру пайда болмайды. 4. Ятрогенді аурудың себебі: – дәрігердің дұрыс емес әрекеттері. 5. Ауру пайда болу үшін: – себеп және ауру дамуына қолайлы жағдайлар қажет 6. Аурудың механикалық себептеріне жатады: – қысылу. 7. Биіктік ауру дамиды: - төмен барометрлік қысым әсер еткенде. 8. Организмге жоғары атмосфералық қысым әсер еткенде: - қанда газдардың ерігіштігі жоғарылайды. 9. Аурудың физикалық себептеріне жатады: - гамма-сәулелену. 10. Сәуле ауруының себебі: - организмге әсер ететін иондаушы радиация. 11. Кинетоздардың себептері: - үдемелі жылдамдықтың организмге әсері. 12. Аурудың биологиялық себептеріне жатады: - вирустар. 13. Аурудың ішкі себептеріне жатады: - дерттік тұқым қуалаушылық. 14.Жағдай- бұл: - ауру дамуын қолдайтын не оған кедергі жасайтын ықпал. 15. Ауру дамуына қолайлы сыртқы жағдайларға жатады: - еңбек ету мен дем алудың тәртібін бұзу. 16. Этиотропты емге жатады: - бактерияларға қарсы. 17. Аурудың пайда болуының себептері және жағдайлары туралы ілім аталады: - Этиология 18. Дұрыс тұжырым болып табылады: - Себеп организммен әрекеттескенде аурудың арнайы белгілері байқалады. 20. Дұрыс тұжырым болып табылады: - Ауру себептері бұл – ауруды тудыратын және оған ерекше қасиет беретін ықпал. 21. Полиэтиологиялық түсінік қолданылады: - Қабынуда. 22. Аурудың сыртқы этологиялық ықпалдарына жатады: - Вирустар. 23.Аурудың пайда болуына әкелетін сыртқы жағдайларға жатады: - Дұрыс тамақтанбау. 24.Жыныстың этиологиядағы маңызы: - Тек қана ауру жағдайлары. 25.Тұқымқуалаушылықтың этиологиядағы маңызы: -Аурудың себептері мен жағдайлары. 26.Организм конституциясының этиологиядағы маңызы: - Тек қана ауру жағдайлары. Тақырыбы: «Жалпы патогенез. Организм реактивтілігі және төзімділігі» 1. Патогенез - бұл: - аурудың даму жолдарын (тегершіктерін) зерттейтін патофизиологияның бөлімі. 2. Патогенез – бұл осыны зерттейтін ілім: - аурудың даму жолдарын. 3. Жедел қансырау патогенезінің бастапқы, маңызды тізбегі: – айналымдағы қан көлемінің азаюы. 4. Патогенездің маңызды тізбегін анықтау қажет: - себеп-салдарлық қатынастардың патогенездік тізбектерін үзу үшін. 5. Ауру патогенезінде тұйықтық тірелу (қатерлі шеңбердің) пайда болуы осыны анықтайды: - оң кері байланыс арқылы патогенездік белгілі тізбектердің күшеюін. 6. Организмнің шұғыл (жедел) қорғаушы-орын толтырушы реакцияларына жатады: - жөтелу. 7. Патогенездік емнің негізінде осыған әсер ету маңызды: – ауру патогенезінің негізгі тізбегіне. 8. К патогенездік емге жатады: - қабынуға қарсы ем. 9. Реактивтілік- бұл – қоршаған орта әсерлеріне организмнің жауап беру қасиеті 10. Реактивтіліктің жалпы түрі: - түрлік. 11. Егеуқұйрықтар мен теңіз шошқаларына қарағанда, бақалар гипоксияға ең төзімді. Бұл мысал – түрлік реактивтіліктің 12. Қарт адамдар инфекцияларға өте сезімтал. Бұл мысал: - топтық реактивтіліктің 13.Организмнің физиологиялық реактивтілігінің мысалы: - физикалық жүктеме кезіндегі ентігу, нәрестелердің эритроцитозы. 14. Организмнің спецификалық дерттік реактивтілігінің мысалы: - сезімталдығы жоғарылаған организмге қайтадан парентеральді жол арқылы анафилактогенді ендіргенде анафилаксиялық шоктың дамуы 15. Организм реактивтілігінің 2 дәрежесінің –енжарлы төзімділіктің (Зайко бойынша) мысалдары: - электр тоғына, бетта –сәулеленуге терінің тосқауылдық қызметтері. 16. Дерттік реактивтілікпен сипатталатын дерттік үрдіс: - қызба 17. Наркоз кезіндегі дерттік реактивтілік келесі көріністермен сипатталады: - фагоцитоздың және антиденелер түзілуінің тежелуі. 18. Жоғарылаған реактивтілік аталады: - гиперергия 19. Конституциялық типтерді (түрлерді) жіктеудің морфо-функционалды принципі (негізі) осы ғалымның жіктеуінде маңызды: - Черноруцкийдің 20. Жеке организмнің ерекшелігі осымен анықталады: - жеке даралық реактивтілікпен. 21. Түрлік реактивтіліктің мысалы: - жануарлардың тіршілігіндегі мезгілге сай өзгерістер (анабиоз, қысқы ұйқы). 22. Жануарлардың қысқы ұйқысы- бұл мысал: – түрлік реактивтіліктің. 23. Невроздар жиі жүйкенің жоғарғы қызметінің (ЖЖҚ) шеткі типтерінде байқалады (Павлов бойынша). Бұл мысал: - топтық реактивтіліктің 24. Қанның 1 тобы тіркелген адамдарда асқазанның жара ауруы жиі кездесуі осының ерекшеліктерімен байланысты: - топтық реактивтіліктің. 25. Ересектерге қарағанда, нәрестелер гипоксияны жеңілдірек өткереді. Бұл мысал: - жастық реактивтіліктің. 26. Дерттік спецификалық реактивтіліктің мысалы: - аллергия, аутоиммунды аурулар. 27. Ер адамдарға қарағанда, әйелдердің төзімділігі осылардың әсеріне төмен: - наркотиктердің 28. Астениктерге тән: - асқазан мен 12-елі ішектің жара ауруы. 29. Организм төзімділігі-бұл - дерт туындататын әсерелрге организмнің тұрақтылығы. 30. Белсенді төзімділікті қамтамасыз етеді: - иммунитет. 31. Белсенді төзімділіктің мысалдары: - бактериялардың фагоцитозы мен киллингі. 32. Патогенез-бұл - Аурудың дамуы туралы ілім. 33. Аурудың патогенезін зерттеу мынадай сұраққа жауап береді: - Ауру қалай дамиды? 34. Патогенездің негізгі тізбегі болып табылады: - Біріншілікті зақымдалу. 35. Аурудың бастапқы және маңызды тізбегі болып табылады: - Аурудың басқа кезеңдерінің дамуын анықтайтын өзгерістер. 36. Жедел қансыраудың патогенезінің бастапқы тізбегі болып табылады: - Айналымдағы қан көлемінің төмендеуі. 37. Биіктік ауруы кезіндегі көкшіл түстің (цианоз) патогенезі қан құрамындағы артық жиналуымен байланысты: - Дезоксигемоглобиннің 38. Патогенездік емнің негізінде жатыр: - Ауру патогенезінің бастапқы тізбегіне әсер ету. 39. Арнайы емес (бейспецификалық) патологиялық реактивтіліктің мысалы болып табылады: - Шоктық жағдайлар кезіндегі. 40. Арнайы (спецификалық) физиологиялық реактивтіліктің мысалы болып табылады: - Иммунитет. 41. Дизергия деп аталады: - Тітіркендіргішке бұрмаланған жауабы. 42. М.В. Черноруцкийдің конституциональді түрлердің жіктелуіне сәйкес болады: - Нормостеник 43. Гиперстениктерге тән: - Қандағы холестерин мөлшерінің жоғарылауы. 44. Белсенді төзімділіктің мысалы болып табылады: - Фагоцитоз. Тақырыбы: «Жалпы нозология» 1. Нозология - осыларды зерттейтін ілім: - аурулардың түрлерін, даму жолдарын, ағымдарын. 2.Тітіркендіргіштердің әсеріне сәйкес келмейтін жауап аталады: -дерттік серпіліс (патологиялық реакция). 3. Теріс мәні бар эмоциялардың әсерінен артериялық қысымның қысқа мерзім ішінде жоғарылауы аталады: -дерттік серпіліс (патологиялық реакция). 4. Дерттік жағдай (патологиялық күй) – бұл – баяу дамитын дерттік үрдіс (патологиялық процесс). 5. Ампутациядан кейінгі аяқ-қолдардың қалдығы, жарақат нәтижесінде буынның қозғалмауы осының мысалдары: –дерттік жағдайдың (патологиялық күйдің). 6. Күйгеннен кейін соқыр болу, ампутациядан кейінгі аяқ-қолдардың қалдығы- осының мысалдары: –дерттік жағдайдың (патологиялық күйдің). 7. Ауру алды – бұл - денсаулық пен ауру арасындағы жағдай. 8. Тіршілік етуді шектейтін, тіндер құрылысының тұрақты ақауы- бұл: - ауру Ауру сипатталады – еңбек етуге қабілеттіліктің төмендеуімен 10. Ауруға жатады: - өкпе қабынуы. 11. Инфекциялық аурулардың жасырын кезеңі аталады: - инкубациялық кезең 12. Аурудың барлық айқын көріністері тән: - нағыз ауру сатысына. 13. Аурудың жедел (қауырт) ағымы: - 5-14 күн 14. аурудың жедел (қауырт) ағымы: - 1-2 апта 15. Аурудың жеделше ағымы: - 15-40 тәулік 16. Ауру нәтижесі: - толық сауығу. 17. Ауру нәтижесі: - толық емес сауығу 18. Аурудың клиникалық көріністерінің уақытша әлсіреуі немесе жойылуы аталады: - ремиссия 19. Рецидив (қайталану) – бұл: - аурудың клиникалық көріністерінің уақытша жоғалуынан кейінгі қайталануы. 20. Рецидив – бұл: - аурудың клиникалық көріністерінің толық жойылуынан кейін аурудың қайта басталуы. 21. Организмнің өлу сатылары: - преагоналды кезең, агония 22. Қалыпты жағдайда клиникалық өлімнің ұзақтығы: – 5-6 минут 23. Өлудің қайтымсыз сатысы: – биологиялық өлім. 24. Биологиялық өлімнің нақты (абсолютты) белгілері: - өліктің сіресіп қалуы, өліктік дақтардың пайда болуы, жүрек және тыныс алу қызметтерінің жойылуы. 25.Нозология- бұл - Ауру туралы жалпы ілім. 26.Дерттік үрдіс аталады: - Зақымдалған ағзаларда, тіндердегі және организмнің қорғаныш-бейімделу серпілістері мен зақымдалу үрдістерінің заңдыі үйлесімдері 27. Жарақат салдарынан немесе көздің күйіктен кейінгі соқырлығы мысалы болып табылады: - Дерттік жағдайдың. 28.Теріс көңіл-күйдің әсерінен қысқа уақыттық артериялық қысымның төмендеуі: - Дерттік серпіліс. 29. Өлімнің негізгі кезеңдерінің дұрыс орналасуы: - Преагония, терминалді үзіліс, агония, клиникалық өлім, биологиялық өлім. 30. Аурудың (нозологиялық бірліктің) мысалы болып табылады: - Миелолейкоз. 31. Қабыну- бұл: - Біртектес дерттік үрдіс 32. Дерттік серпілістің мысалы болып табылады: - Жарыққа көз қарашығының кеңеюі. 33. Синдромның түсінгі: - Патогенезі бір аурулар әйгілімінің жиынтығы. 34. Аурудың арнайы емес белгілерінің көрінісі тән: - Продромальді кезеңге. 35. Ұзақ уақыттық, тұрақты сауығу механизмдеріне жатады: - қан түзетін тіннің гиперплазиясы. 36. Клиникалық өлімнің басталғаны туралы куәлендіреді: - Жүрек соғуының және тыныстың тоқтауы, рефлекстердің болмауы. Тақырыбы: «Тұқым қуалаушылықтың патологиясы» 1. Тұқым қуалайтын ауру – бұл ауру: - ата-аналардан балаларға берілетін және гендік аппараттың зақымдалуына байланысты. 2. Гаметалық мутациялар-бұл осыларда пайда болатын мутациялар: - ұрықтық және жыныстық жасушаларда. 3. Транслокация – бұл: - хромосоманың бір бөлігінің басқа хромосомаға тасымалдануы. 4. Доминантты түрі бойынша тұқым қуалайтын аурулар: - брахидактилия, Гетингтон хореясы. 5. Моногенді ауруға жатады - г емофилия. 6. Моногенді аурудың мысалы: - гликогеноз 7. Моногенді ауруға жатады: - В гемофилиясы 8. Фенилкетонурия осының нәтижесінде дамиды: – генді мутациялардың. 9. Хромосомалық ауру: -Клайнфельтер синдромы. 10. Хромосомалық ауру: - Даун ауруы. 11. Аутосомалардың 21 жұбы бойынша трисомиясы осы синдромды дамытады: – Даун. 12. Даун ауруында байқалады: - ақылдың кеміс болуы (ақылсыздық). 13. Туа біткен, тұқым қуаламайтын ауруға жатады: – нәрестелердің сифилисі (мерезі) 14. Полигенді ауруға жатады: - атеросклероз. 15. Жүректің ишемиялық ауруы осы топ ауруларына жатады: - мультифакториалды (полигенді). 16. Тұқым қуалауға бейім ауруларға жатады: - аллергия, қантты диабет, жара ауруы. 17. Тұқым қуалайтын аурулар жиі кездесетін жанұялардың шежіресін зерттеу әдісі аталады: - клиникалық-генеалогиялық. 17. Тұқым қуалайтын фактор (ықпал) осы ауру пайда болуында маңызды: - А гемофилиясының. 18.Жыныстық хромосомалар құрамы ауытқуымен байланысты ауруға жатады: - Клайнфельтер синдромы. 19. Гендік мутациялар осылардың өзгеруімен байланысты: - ДНҚ бөлігінің химиялық құрылысының. 20. Кариотип 22А және ХХХ осы синдромға тән: - Х-трисомия. 21. Соматикалық жасушалардың ядросындағы Барр денешіктері осы науқастарда анықталмайды: - Шерешевский-Тернер синдромы бар науқастарда. 22. Тұқымқуалаушылық аурулары – бұл: - Ауру пайда болуының негізінде генетикалық аппараттың зақымдалуы жататын ауру. 23. Тұқымқуалаушылық ауруларының дамуына әкелетін мутациялар болады: -Гаметаларда. Тақырыбы: "Жасушаның жалпы патологиясы" 1. Зақымдануға жасушалардың бейспецификалық реакциясы (серпілісі) осылай көрінеді: - цитоплазманың бірқатар бояғыштарға ұқсастығының (жақындығының) жоғарылауы. 2. Жасушалар зақымдалуының бейспецификалық көріністеріне жатады: - паранекроздың дамуы, тіндердің сорбциялық (сіңіру) қасиеттерінің күшеюі. 3. Фосфолипазалар мен басқа гидролазар әсерінен жасуша цитоқаңқасының ыдырауы осы ионның жиналуына байланысты: - кальцийдің. 4. Дұрыс пікір (тұжырым): -жасушаның әрбір зақымдалуы жасушалар мембранасы өткізгіштігі артуымен қабаттасады. 5. Жасуша зақымдалуының белгісі: - жасуша ішінде кальций мөлшерінің жоғарылауы. 6. Липидтердің асқын тотығуының белсенуіне ықпал етеді: - супероксиддисмутаза белсенділігінің тежелуі. 7. Мембраналарда липидтердің асқын тотығуының нәтижесі- ол осының жоғарылауы: – мембраналар өткізгіштігінің. 8. Митохондриялар мембараналарының зақымдалуы әкеледі: - тотығулық фосфорланудың (фосфорилденудің) бұзылуына. 9. Жасушалар мембараналарының өткізгіштігінің артуы әкеледі: - жасушалардан ферментетрдің шығуына және гиперферментемияға. 10. Жасуша зақымдалуының жетіспейтін тізбегін қойыңыз: мембраналар зақымдалуы → иондық дисбаланс →? → осмостық қысымның өсуі → жасушалар гипергидратациясы: - жасушаларда натрий мен кальцийдің жоғарылауы. 11. Иондаушы сәулелену ең айқын әсер етеді: -митоз кезінде жасуша ядросына. 12.Жасушалардың генетикалық (тұқым қуалайтын) аппаратының спецификалық зақымдалуын шақырады: - иондаушы сәулелену. 13. Жасушалар зақымдалуының спецификалық көрінісі: - цитохромоксидазаның цианистік калиймен тежелуі. 14. Цианидтермен улану кезінде жасушалар зақымдалуының спецификалық көрінісі: - цитохромоксидазаның тежелуі. 15. Цитохромоксидаза белсенділігіінң тежелуі осының спецификалық көрінісі: –цианидтермен уланудың 16. Некроз – бұл: – жасушадағы қайтымсыз зақымданулар. 17. Жасуша ядросының бүрісуі аталады: - пикноз 18. Компенсацияның (теңгерілудің) ұзақ тұрақты тегершіктеріне жатады: - құрылымдардың гипертрофиясы мен гиперплазиясы 19. Апоптоз – бұл: - Жасушалардың тұқым қуалауға негізделген бағдарламаланған өлімі. 20. Белоктардың (ақуздардың) және белоктық-полисахаридтік кешендердің денатурациясы жасушалардың осы ықпалмен зақымдалуының спецификалық көрінісі: - Термиялық. 21.Жасуша зақымдалуының липидтік тегершіктеріне жатады: - мембраналық фосфолипазалардың белсенуі. 22.Жасуша зақымдалуына қорғаушы тегершіктерге жатады: - антиоксидантты жүйелер. Тақырыбы: «Зақымдалуға организмнің жалпы әсерленістері» 1. «Стресс» аталуын енгізген: - Г.Селье 2. Стресс-серпілісіне тән: - тимустың және лимфа түйіндерінің атрофиясы. 3. Жалпы бейімделу синдромының іске асыру тегершіктері осының өндірілуі жоғарылауымен байланысты: - глюкокортикоидтардың. 4. Жалпы бейімделу синдромының бірінші сатысына – үрейлену (дүрліктіру) реакциясына тән: - бүйрек үсті безінің милы қабатының белсенуі. 5. Жалпы бейімделу синдромының 3 сатысы аталады: - қалжырау 6. Шоктың эректильді сатысына тән: -симпатоадреналды жүйенің қозуы. 7. Шок кезіндегі қанайналым орталықтануының негізгі механизмі (тегершігі) осымен байланысты: - симпатоадреналды реакциямен. 8. Кома шоктан осылай ажыратылады: - жүйкенің жоғарғы қызметінің терең тежелуімен барлық анализаторлар қызметтерінің бұзылыстарымен. 9. Жедел фаза жауабының негізгі медиаторы: - интерлейкин-1. БЛОК Тақырыбы: «Шеткі қанайналым мен микроқанайналым бұзылыстары» 1. Артериялық гиперемияның себептері: - жылудың және күн сәулелерінің әсерлері. 2. Артериялық гиперемия осының әсерінен дамиды: - ацетилхолиннің. 3. Артериялық гиперемияның механизмдері: - тамырларды тарылтатын жүйкелердің тонусының төмендеуі, ал тамырларды кеңейтетін жүйкелердің қозуы 4. Артериялық гиперемия патогенезінің маңызды тізбегі: – артериолалар кеңеюі. 5. Артериялық гиперемия кезінде байқалады: – тін бөлігінің қызаруы. 6. Артериялық гиперемияның белгісі: - тін температурасының жоғарылауы. 7. Артериялық гиперемияның нәтижесі: - қансыраулар, тамырлар кемерлерінің зақымданулары. 8. Патологиялық артериялық гиперемияның нәтижесі: - тамыр жарылуы, қанкетулер. 9. Веналық гиперемияның себебі болуы мүмкін: – веналардың ісікпен қысылуы. 10. Веналық гиперемияның себебі: - веналардың бітелуі, қысылуы. 11. Веналық гиперемияның себебі: - веналар клапандарының жеткіліксіздігі. 12. Веналық гиперемияның белгісі: – қанағыс жылдамдығының баяулауы. 13. Тіндер ісінуі әдетте дамиды: - веналық гиперемияда. 14. Веналық гиперемия патогенезінің негізгі түйінін көрсетіңіз: - қан ағып кетуінің қиындауы. 15. Веналық гиперемияның негізінде жатады: - қанның ағып кетуінің қиындауы. 16. Тіндердің ісінуі әдетте дамиды: - веналық іркілуде. 17.Веналық гиперемияның салдары: - тіндердің арнайы (спецификалық) элементтерінің атрофиясы, дәнекер тіннің өсіп кетуі. 18. Ишемия себебі: - ангиоспазм. 19. Ишемия себептері: - артериялар қысылуы, артериялар тарылуы. 20. Компрессиялық ишемия дамиды: - артериялардың бөгде затпен қысылуында. 21. Ишемияның белгісі: – тіндер көлемінің кішіреюі. 22. Ишемияның белгісі: - тіндер бозаруы. 23. Қызмет атқару жағынан толық жетілмеген коллатеральдар: - жүрек бұлшық етінде. 24. Ишемияның жағымсыз нәтижесі: - инфаркт. 25. Стаз – бұл: - қан ағысыынң жергілікті тоқтауы. 26. Қан ағыстың стаз алдындағы өзгерістері: - қанның тербелмелі (маятник тәрізді) жылжуы, итермелі қимылдар. 27. Іркілулік стаздың себебі: - веналар арқылы қанның ағып кетуінің тоқтауы. 28.Стаздың мүмкін болатын нәтижесі: - некроз, инфаркт. 29. Тромб түзілуіне қолайлы ықпалдар: - қан ағысының баяулауы, тамырлар кемерлерінің зақымдалуы. 30. Тромбтар түзілуіне қолайлы: - қан ағысының баяулауы, тамырлар интимасыынң зақымдалуы. 31. Газды эмболияның себебі: – барометрлік қысымның тез арада төмендеуі. 32. Сладж дамуының бір механизмі (тегершігі): - қанның суспензиялық тұрақтылығының азаюы. 33. Артериялық гиперемия патогенезінің негізгі тізбегі болып табылады: - Артериолалардың кеңеюі және қан ағысының ұлғаюы. 34. Артериялық гиперемия кезінде байқалады: - Тіндер аймағының қызаруы. 35. Артериялық гиперемияға тән: - Веналық қанның артериалық қанға ауысуы. 36. Веналық гиперемияның себебі болуы мүмкін: - Вена қақпашаларының жеткіліксіздігі. 37. Веналық гиперемия патогенезінің бастапқы тізбегі болып саналады: - Қанның ағып кетуінің қиындауы. 38. Веналық гиперемияға тән: - Цианоз және ісінулер. 39. Артериалардағы тромб әкелуі мүмкін: - Ишемияның дамуына. 40. Ишемияның белгісі болып табылады: - Тіндердің бозаруы: ҚАБЫНУ 1. Қабыну: - біртектес дерттік үрдіс. 2. Қабынудың жиі себебі: - биологиялық ықпалдар. 3. Қабынудың сыртқы белгілері: – ағза қызметтерінің бұзылыстары, қызару, ісіну. 4. Қабынудың жергілікті белгілері: - ауырсыну, қызару, қызметтердің бұзылыстары. 11. Қабынудың жергілікті белгілері: - ауырсыну, қызару, қызып кету, қызметтердің бұзылыстары. 12. Қабыну кезіндегі организмнің жалпы әсерленістеріне (реакциясы) жатады: - дене температурасының жоғарылауы. 13. Қабынудың жалпы белгілері осылардың әсерімен байланысты: - цитокиндердің. 14. Қабынудың бөліктеріне жатады: – альтерация, экссудациямен өтетін қанайналымның бұзылыстары, пролиферация 15. Қабынудың бірінші сатысы: - Альтерация. 16. Біріншілікті альтерация - тіндерге осылардың әсер етуінің нәтижесі: - физикалық, химиялық, биологиялық ықпалдардың. 17. Екіншілікті альтерация -тіндерге осылардың әсер етуінің нәтижесі: - жасушалардан босайтын лизосомальді ферменттердің, тіндерде сүт және үшкарбон қышқылының жиналуы. 18. Қабыну кезінде артериялық қантолуға әкеледі: - қабыну ошағында пайда болатын медиаторлардың әсерінен тамырлардың рефлекторлы кеңеюі, бұлшық еттік қабаттың салы (параличі). 19. Қабыну кезіндегі ратериялық гиперемияға тән: - қанағысының жылдамдауы, қабынған бөліктің қызаруы. 20. Қабыну кезіндегі қанайналым және микроқанайналым бұзылыстары ішінде ең ұзақ және негізгі сатысы: - веналық гиперемия 22.Қабыну медиаторларының негізгі әсер ету механизмі- осының жоғарылауы: - тамырлар өткізгіштігінің. 22. Қабыну алдындағы жасушалық медиаторлар: - вазоактивті аминдер (гистамин, серотонин). 23. Қабынудың ерте сатысының медиаторы (біріншілікті медиатор): - гистамин. 24. Қабынудың гуморальді медиаторы: – брадикинин. 25. Қабынудың гуморальді медиаторларына жатады: - комплементтің туындылары, кининдер. 26. Қабыну кезінде тамырлар кемерлері арқылы қанның сұйық бөлігінің және белоктардың шығуы аталады: - экссудация. 27. Қабыну ошағындағы экссудацияның негізгі себептері: - қылтамырларда гидростатикалық қысымның өсуі, тіндер ыдырауының күшеюі, оларда осмостық белсенді заттардың жиналуы. 28. Қабыну кезінде экссудаттың пайда болуына қолайлы: - интерстициальді сұйықтың онкотикалық қысымының жоғарылауы. 29. Экссудацияны қолдайды: – қылтамырларда гидродинамикалық қысымның өсуі. 30. Қабыну ошағында онкотикалық және осмостық қысымның өсуі себептері: - жасушалар өлгенде олардан калийдің босауы, тамырлар өткізгіштігі артуынан олардан альбуминдердің шығуы, белоктардың белсенді гидролизі. 31. Қабыну кезінде тамырлар өткізгіштігі артуының себептері: - лизосомалар ыдырағанда олардан босайтын ферменттер, ошақта қабыну медиаторларының пайда болуы. 32. Экссудат құрамында өлген лейкоциттердің және ферментативті гидролиз өнімдерінің көп болуымен сипатталатын қабыну: - іріңді. 33. Іріңді тудыратын микроорганизмдермен шақырылатын қабыну кезіндегі экссудаттың құрамында басым болады: - нейтрофилдер. 34. Стафилококктар мен стрептококтармен шақырылған қабыну кезіндегі экссудаттың түрі: – іріңді. 35. Қабыну ошағындағы ірің жасушалары: - зақымдалу мен ыдыраудың әр түрлі сатыларындағы лейкоциттер. 36. Аллергия кезіндегі экссудат құрамында басым: - эозинофилдер. 37. Лейкоциттер эмиграциясын қолдайды: - хемоаттрактанттар. 38. Қаурт қабыну кезіндегі лейкоциттердің эмиграциясының реті: – нейтрофилдер – моноциттер – лимфоциттер. 39. Макрофагтарға жатады: - моноциттер. 40. Қабыну кезінде эритроциттердің тамырлардан шығуы аталады: - диапедез. 41. Қабынудың пролиферация сатысында байқалады: - жасушалардың бөлініп көбеюі. 42. Қабыну кезінде пролиферация үрдісі тежеледі: - кейлондармен. 43. Қабыну ошағындағы пролиферацияны қамтиды: - мононуклеарлы фагоциттер, гистиоциттер. 44. Қабыну ошағындағы қызару байланысты: – артериялық гиперемияға. 45. Қабыну кезінде жергілікті ацидоздың патогенездік факторы: - Кребс оралымының бұзылыстары. 46. Қабыну кезінде жергілікті температура жоғарылауының патогенездік факторы: – артериялық гиперемия. 47. Қабыну кезіндегі ауырсыну байланысты: - сезімтал жүйкелердің ісінген сұйықтықпен және сутегі иондарымен тітіркендіру, қабыну ошағында гистаминнің, брадикининнің пайда болуы. 48. Жедел (қауырт) қабыну ошағында келесі физикалық-химиялық өзгерістер тән: - гиперонкия, гиперосмия, ацидоз 49. Қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістер сипатталады: - ацидоз дамуымен. 50. Организм үшін қабынудың теріс маңызы: - жасушалардың зақымдалуы мен өлуінде. 51. Қабынуға қарсы әсері бар: - глюкокортикоидтарда. 52.Қабынудың жиі себебі болып табылады: - Биологиялық ықпалдар. 53.Қабынудың компоненттеріне жатады: - Альтерация, экссудация мен қанайналымның бұзылыстары және лейкоциттердің эмиграциясы, пролиферация. 54.Қабыну ошағындағы заттар ыдырауының күшеюі байланысты: - Лизосомальді ферменттердің белсендірілуімен. 55.Шығу тегі гуморальді қабыну медиаторларына жатады: - Брадикинин. 56.Қабыну ошағындағы гистамин түзілуінің көзі болып табылады: - Лаброциттер (бұлтты жасушалар). 57.Қабыну ошағындағы қанайналым өзгерістерінің дұрыс орналасуы: - Ишемия, артериальді гиперемия, веналық гиперемия, ишемия, стаз. 58. Қабыну кезіндегі қысқа уақыттық қанайналым бұзылыстарының сатысы болып табылады: - Артериолалардың қысылуы (ишемия). 59.Қабыну кезіндегі негізгі және ұзағырақ қанайналым бұзылыстарының сатысы болып табылады: - Веналық гиперемия. 60.Қабыну кезіндегі веналық гиперемияның патогенезінде маңызды: - Қанның тұтқырлығының жоғарылауы. 61.Конгейм жасаған тәжірибесінде бақаның аш ішегінің шажырқайында (брыжейка) артериолалардың айқын кеңеюі, қызметтік қылтамырлар санының ұлғаюы, қан ағысының жылдамдауы байқалған. Бұл өзгерістер тән: - Артериялық гиперемияға. 62.Экссудация дегеніміз: - Қанның құрамында белогы бар сұйық бөлігінің қабынған тінге өтуі. 63.Экссудация патогенезінде маңызды: - Тіндердегі осмостық және онкотикалық қысымның жоғарылауы. 64.Жедел қабыну кезіндегі лейкоциттер эмиграциясының дұрыс орналасуы: - Нейтрофилдер, моноциттер, лимфоциттер. 65.Қабыну ошағындағы эндотелий мен лецкоциттердің тығыз байланысы қамтамасыз етіледі: - Интегриндермен. 66.Лейкоциттер эмиграциясына әкеледі: - Оң (оң бағытты) хемотаксис. 67.Іріңді экссудат: - Жоғары протеолиздік белсенділігімен ерекшеленеді. 68.Жылу берілудің төмендеуі: - Симпатикалық нерв жүйесінің тонусының жоғарылауына. Тақырыбы: «Қызба» 1. Қызба-ол: – біртектес дерттік үрдіс. 2. Қызба сипатталады: - термореттеудің механизмдері қайта құрылуымен (өзгеруімен). 3. Қызба дамиды осылардың әсерінен: - пирогендердің. 4. Экзогенді пирогендерге жатады: - бактериялардың тіршілігі барысында бөлінетін пирогенді өнімдер. 5. Экзопироген гипоталамусқа әсер етеді: - лейкоцитарлы пирогенді түзу арқылы. 6. Қызба кезінде температураның жоғарылауы пирогендердің термореттеу орталығына тигізетін әсеріне байланысты. Осы орталық орналасқан: - гипоталамуста 7. Эндогенді пирогендер түзіледі: – лейкоциттерде. 8. Лейкоцитарлық пирогендерді өндіреді: - нейтрофилдер, моноциттер. 9. Лейкоцитарлық пироген әсер етеді: - гипоталамусқа. 10. Лейкоцитарлық пироген әсер етеді: - гипоталамустың преоптикалық аумақтары нейрондарға. 11. Қызба кезінде дене температурасы жоғарылауының патогенезінде жетіспейтін тізбекті көрсетіңіз: экзогенді пирогендер – фагоциттер-? –термореттеу орталығы – эндогенді пирогендер 12. Қызбаның 1 сатысында температура жоғарылауында маңызды: - жылуды өндірудің күшеюі, жылуды сыртқа шығарудың азаюы. 13. Қызбаның 1 сатысында: - жылу өндірілуі жоғарылаған, жылуды сыртқа бөлу азайған 14. Қызбаның 1 сатысында физикалық термореттеу механизмдерінің қосылуы көрінеді: - терді шығарудың азаюымен. 15. Қызбаның 2 сатысында жылулық баланс осындай: - жылуды сыртқа бөлу жылуды өндірумен теңескен, негізгі алмасудың салыстырмалы түрде азаюы. 16. Қызбаның 2 сатысына тән: - жиі беткей тыныс алу. 17. Терді бөлі айқын: - қызбаның 3 сатысында. 18. Дене температурасы 1 градусқа жоғарылағанда жүрек қызметі өседі (жоғарылайды): - минутына 8-10 соққыға. 19. Дене температурасының өзгерістері тәулік бойы бір градустан аспайтын қызбалық температуралық қисық осылай аталады: - тұрақты. 20.Қызба кезінде субфебрильді деп дене температурасының осындай градусқа жоғарылауын айтады: – 37-38 градусқа. 21. 41 градустан асатын қызба аталады: - гиперпиретикалық, тым жоғары. 22. Тұрақты қызбаға тән: - 1 градус шамасында дене температурасының өзгеруі. 23. Қызбаның оң әсерлері: – зат алмасудың күшеюі, фагоцитоздың күшеюі. 24. Қызбаның оң әсерлері: - антиденелер түзілуінің күшеюі, интерферон түзілуінің жоғарылауы. 25. Қызбалық реакцияның (серпілістің) айқын көрінісі азаяды: - микседемада. 26. Қызбаға қарағанда, қызып кету осы әсер еткенде дамиды: - қоршаған ортаның жоғары температурасы. 27.Қызбаның бірінші сатысындағы температураның жылдам жоғарылауы әкеледі: - Бұлшық еттің діріліне және тоңу сезіміне. 28.Дұрыс тұжырым болып табылады: -Қызбаның бірінші сатысында тері температурасы қанның температурасынан төмен. 29.Қызбаның бірінші сатысында байқалады: - Жылу өндірілуінің төмендеуі және жылу шығарылуының жоғарылауы. 30.Қызбаның екінші сатысына тән: - Терінің қызаруы. 31.Қызба кезіндегі температураның «критикалық» түсуі қауіпті: - Коллапс дамуымен. 32.Дұрыс тұжырым болып табылады: - Бозару және тері жамылғысының салқындауы қызбаның бірінші сатысына тән. 33. Қызбаның пайдалы жағы болып саналады: - Антидене түзілуі және фагоцитоздың күшеюі. Тақырыбы «Ісіктер (өспелер)» 1. Ісіктердің себебі: - канцерогендер. 2. Биологиялық канцерогендерге жатады: - онкогенді вирустар. 3. Ісіктер этиологиясында химиялық заттардың маңызын тәжірибеде бірінші рет дәләлдеген: - Ямагива, Ишикава 4. Тіндердің экспансивті өсуі байқалады: - қатерсіз (зарарсыз) ісіктік өсуде. 5. Қатерсіз ісік өсуінің ерекшелігі: - баяу өсу, жасушалық және тіндік атипизм айқын көрінбейді. 6. Инфильтративті өсу байқалады: – қатерлі (зарарлы) ісіктік өсуде. 7. Қатерлі (зарарлы) ісіктің қасиеттері: - тез өсу, метастазалану. 8. Ісіктік өсу сипатталады: - жасушалардың реттеуге келмейтін өсіп-көбеюімен. 9. Ісіктік өсудің шексіз болуын негіздейтін механизмдер: - гистондардың реттеуші маңызының жойылуы, онкобелоктар түзілуінің жоғарылауы, жасушаларда цАМФ (оАМФ) азаюы. 10. Рактық кахексияның патогенезінде маңызды: - ісік-глюкоза мен азотты қармап алушы, ісіктер ыдырауы өнімдерімен уыттану. 11.Ісіктік тіннің құрылымдық-химиялық қарапайымдылануы, нақтылану (дифференцировка) деңгейінің төмендеуі аталады: – анаплазия. 12. Канцерогенез сатыларының дұрыс ретін көрсетіңіз: - инициация, промоция, прогрессия 13. Онкоген концепциясына сәйкес, протоонкогендер- бұл: - жасушалар өсуі мен нақтылануы гендері. 14. Қалыпты жасушаның ісіктікке айналуы негізінде жатады: - трансформациялайтын (өзгеретін) геннің (онкогеннің) пайда болуы. 15.Онкоген белсенуі негізінде жатыр: - мутация 16. Коканцерогенді факторлардың қосымша әсерінен ісіктік жасушалардың белсенуі осы сатыда байқалады: - промоция. 17. Ісіктік өсудің промоция сатысының нәтижесі: - біріншілікті ісіктік түйіннің пайда болуы. 18. Ісіктік жасушалардың қасиеттерінің малигнизацияға (қатерленуге) қарай сапалы өзгеруі аталады: - ісіктік прогрессия 19. Ісіктік жасушалардың метастазалануы осы сатыда байқалады: - прогрессия. 20. Ісіктер метастазалануының 1 сатысын айқындайтын факторларды атаңыз: - ісіктік жасушалардың гидрофильдігінің жоғары болуы, плазмалық мембраналардың адгезивті қасиеттерінің төмендеуі. 21. Ісіктер метастазалануының 2 сатысын айқындайтын факторларды атаңыз: - биологиялық сұйықтықтардың карцинолиздік қасиеттерінің төмендеуі. 22. Эпителиальді ісіктердің метастазлануының ерте жолы: - лимфогенді, имплантациялық. 23.Ісіктік жасушалардың ісіктік түйінге тірелген серозды (ұйыма) қабаттар арқылы таралуымен сипатталатын ісіктің метастазалануы әдісі аталады: - имплантациялық. 24. Ісіктер кезіндегі «субстратты қақпа» феноменінің мәні: - ісіктік жасушалармен қаннан глюкозаны қармап алуы. 25. Операциялық жолмен алып тастағаннан кейін ісіктің қайталануына әкелетін этиологиялық факторлар: - операция барысында сау тіндердің ісіктік жасушалармен тұқымдандыруы (обсеменение) 26. Рактық кахексия сипатталады: - организмнің айқын жүдеуі, әлсіреуі 27.Организмнің антибластомды төзімділігінің антитрансформациялық механизмдерінің мәні: - қалыпты жасушаның ісіктікке айналуын тежеу. 28. Тіндік өсудің гипобиоздық бұзылыстарға жатады: - атрофия, гипотрофия. 29.Эндогенді химиялық канцерогендерге жатады: - Азот тотығы және оттегінің бос радикалдары. 30.Қатерлі ісіктердің алғашқы, түпкілікті белгісі болып саналады: - Инвазивті өсу. 31.Ісіктердің антигендік атипизтіне жатады: - арнайы эмбрионды ақуыздардың синтезі. 32.Ісіктердің метастаздануының екінші сатысын көрсетіңіз: - Лимфа және қан тамырлары арқылы жасушалардың тасымалдануы. 33.Канцерогенез сатысының дұрыс орналасуын көрсетіңіз: - Инициация, промоция, прогрессия. 34.Жасушалардың ісіктік тасымалдануы әкеледі: - Протоонкогеннің онкогенге айналуына. 35.Антионкогендер- бұл: - жасуша көбеюінің ген-супрессорлары. 36.Канцерогенездің екінші сатысы аталады: - Промоция. 37.Онкогендер – бұл: - Бақылаудан шыққан, өзгерген протоонкогендер. 38.Канцерогендер әсерін күшейтетін, бірақ өздігінен ісіктердің дамуын шақырмайтын агент: - Коканцероген. 39.Циклді (оралымды) ароматты көмірсулар тобына жататын канцероген: - 3, 4- бензпирен. 40.Қатерлі ісіктер дәрежесінің жоғарылауы аталады: - Ісіктік прогрессия
Тақырыбы: "Аллергия" 1. Патологиялық иммунологиялық реактивтіліктің көрінісі: - сезімталдықтың жоғарылауы (аллергия) 2. Аллергия мен аутосенсибилизацияны қолдайтын ықпалдар: - терілік және кілегейлі тосқауылдар өткізгіштігінің жоғарылауы, миокард және бүйрек қабынуы. 3. Организм сенсибилизациясы дамиды: - аллерген бірінші рет түскенде. 4. Сенсибилизации жағдайына тән: -спецификалық (арнайы) иммуноглобулиндер титрінің жоғарылауы 5. Енжарлы сенсибилизация дамиды: - сезімталдығы жоғарылаған жануардың сары суын реципиентке ендіргенде. 6. Дереу дамитын аллергиялық серпілістер осылардың болуымен байланысты: -айналымдағы бос антиденелердің. 7. Аллергияның патохимиялық сатысының мәні: - биологиялық белсенді заттардың түзілуі мен белсенуі. 8. Дереу дамитын аллергиялық серпілістің (реакцияның) медиаторларына жатады: - лейкотриендер, гистамин 9. дереу дамитын аллергиялық серпілістерге (реакцияларға) жатады: - Квинке ісінуі, сарысулық ауру. 10. Поллиноздар себебі: - дәнді шөптердің тозаңдары. 11. Антиденелер жасушаның бөлігіне кіреді: - аллергиялық серпілістердің реагинді түрінде. 12. Джелл мен Кумбстың жіктеуі бойынша 1 реагиндік түрдің аллергиялық серпілістеріне жатады: - атопиялық реакциялар, анафилаксиялық реакциялар. 13. Реагиндік түрдің аллергиялық серпілістеріне жатады: - атопиялық бронхиалды демікпе. 14. Реагиндік түрдің аллергиялық серпілістері дамуында осы класқа жататын иммуноглобулиндер қатысады: - Е 15. Реагиндік түрдің аллергиялық серпілістерінде активті сенсибилизацияның жетіспейтін тізбегін көрсетіңіз: аллерген – макрофаг – Т-лимфоцит -? – плазмалық жасуша - Е иммуноглобулині: - В-лимфоцит 16. Реагиндік түрдің аллергиялық серпілістерінде активті сенсибилизацияның жетіспейтін тізбегін көрсетіңіз: аллерген – макрофаг – Т-лимфоцит - В-лимфоцит – плазмалық жасуша -?: –Е иммуноглобулині. 17. Бөгде белоктың қайталап, парентеральді жолмен енуіне сезімталдықтың жоғары болуы жағдайы – бұл: - анафилаксиялық шок. 18. Аллергенді қайталап, парентеральді жолмен енгізілуі осының дамуына әкеледі: - анафилаксиялық шоктың, сарысулық аурудың. 19. Адамдағы анафилаксиялық шоктың патофизиологиялық сатысына тән: - бронхиолалар тарылуы, гиповолемия дамуымен қабаттасатын бауырлық веналардың сфинктерлерінің тарылуы. 20. Анафилаксиялық шок кезінде жүйелік артериялық қысым: - төмендейді, кейде өте тез төмендейді. 21. Спецификалық десенсибилизация нәтижелі: - атопиялық ауруларда. 22. Аллергияның цитотоксикалық түрі осылардың қатысуымен байланысты: - G1 және М иммуноглобулиндердің, комплементтің. 23. Цитотоксикалық түрлі аллергиялық серпілістердің иммунологиялық сатысына тән: – антиденелердің жасушалық мембрананың өзгерген бөліктерімен өзара әрекеттесуі. 24. Иммундық зақымдалудың 111 түрі бойынша дамитын ауру: - сарысулық ауру. 25. Иммундық кешендермен зақымдалу осының дамуы негізінде жатады: - гломерулонефриттің. 26.Баяу дамитын аллергиялық серпілістердің медиаторлары: – лимфокиндер. 27. Баяу дамитын аллергиялық серпілістерге осылардың пайда болуы тән: - сезімталдығы жоғарылаған лимфоциттердің. 28.Жүре пайда болған (екіншілікті) аутоаллергендерге жатады: - тін + микроб. 29.Иммунды түрінен айырмашылығы, аллергиялық серпіліс кезінде байқалады: - Организмнің меншікті тіндерінің зақымдалуы. 30.Гаптендер антигенді қасиетке ие болады: - Организм ақуыздармен байланысқаннан кейін ғана: 31.П. Джелл және Р. Кумбс бойынша аллергиялық серпілістердің жіктелуінің негізінде жатыр: - Аллергиялық серпілістердің патогенезі. 32.Аллергиялық серпілістердің иммундық сатысының негізінде жатыр: - антиденелердің түзілуі, сезімталдығы жоғарылаған Т-лимфоциттердің түзілуі. 33.Аллергиялық серпілістердің патохимиялық сатысы сипатталады: - Аллергия медиаторларының бөлінуімен. 34.Аллергиялық серпілістердің патофизиологиялық сатысы сипатталады: - Ағзалар мен тіндердегі қызметтік және құрылымдық бұзылыстармен. 35.Енжарлы сенсибилизация дамиды: - Сезімталдығы жоғарылаған лимфоциттерді немесе арнайы антиденелерді еккенде. 36.Аллергиялық серпілістердің реагинді түрінің иммундық сатысы сипатталады: - Иммуноглобулин Е түзілуімен және олардың мес жасушалардың беткейіне жабысуы. 37.Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрінің патогенезінде маңызды: - Бронхиалді демікпенің атопиялық түрі. 38.Аллергиялық серпілістердің цитотоксикалық түрінің патогенезінде негізгі рөлді атқарады: - Иммунды гемолиздік анемия 39.Аллергиялық серпілістердің цитотоксикалық түрінің негізгі медиаторлары болып табылады: - Комплементтің белсенді бөліктері. 40.Аллергиялық реакциялардың жасуша қатысуымен өтетін түрінің негізгі медиаторлары болып саналады: - Лимфокиндер. 41.IV түрі (жасуша қатысуымен өтетін) бойынша дамитын аллергиялық аурулар кезіндегі қабынулық шоғырланудың негізін құрайды: - Моноциттер. 42.Жасуша қатысуымен өтетін аллергиялық серпілістердің түріне жатады: - Жанамалы дерматит. 43.Арнайы гипосибилизация қамтамасыз етіледі: - Арнайы аллергенді бөлшектеп енгізгенде 44.Емдеу кезінде арнайы гипосенсибилизация нәтижесі: - Поллиноздар. Тақырыбы: «Гипоксия» 1. Гипоксия – бұл – біртектес дерттік үрдіс. 2. Дем алатын ауада оттегінің парциалды қысымы төмендегенде дамитын гипоксия аталады: - гипоксиялық (экзогенді). 3. Экзогенді нормобариялық гипоксия байқалады: – желдетілмейтін бөлмеде болғанда. 4. Артериялық қандағы оттегінің парциалды қысымы – 72 мм с.б., артериялық қандағы көмірқышқыл газының парциалды қысымы 55 мм с.б. тән: - гипоксияның тыныстық түріне. 5. Оттегі бойынша артериялар мен веналар арасындағы айқын айырмашылық тән: - циркуляторлық гипоксияға. 6. Гипоксияның циркуляторлы-гемиялық (аралас) түрі тән – қанкетуіне (қансырауға). 7. Қан жүйесіндегі бұзылыстар кезіндегі гипоксия аталады: – гемиялық. 8. Гемиялық гипоксия патогенезінің басты тізбегі: – қанның оттегілік сиымдылығының азаюы. 9. Нитриттермен уланғанда дамиды: - гемиялық гипоксия 10. Метгемоглобин түзіледі, егер гемоглобин байланысса: - нитраттармен, нитриттермен. Поиск по сайту: |
Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав. Студалл.Орг (0.189 сек.) |