Ауру сипатталады

БЛОК

Тақырыбы: «Кіріспе»

1. Патофизиология – бұл:

- ауру организмгің тіршілігі туралы ілім

2. Патофизиология зерттейді:

- аурудың пайда болуы, дамуы, ағымы, аяқталуының жалпы заңдылықтарын

3. Патофизиология курсына келесі бөлім кіреду:

- біртектес дерттік үрдістер

4. Патофизиологияның негізгі әдісі:

- тәжірибелік.

5. Патофизиологияның негізгі зерттеу әдісі:

– жануарларда жасалатын тәжірибе.

6. Патофизиологиялық тәжірибеде міндетті түрде болуға тиісті:

– адам ауруларын жануарларда үлгілеу.

7. Патологиялық физиология зерттейді:

- Аурудың пайда болуының, дамуының, ағымының және аяқталуының жалпы заңдылықтарын.

8. Патофизиологиядағы тәжірибеде:

- Жануарларда адам ауруларының үлгісін алу.

9. Жануарларға тәжірибе жасағанда зерттеу мүмкін емес:

- Психикалық ауруларды

10. Жануарларға тәжірибе жасағанда зерттеу мүмкін емес:

- Аурудың субъективті белгілерін.

Тақырыбы: «Жалпы этиология»

1. Аурудың себептері мен даму жағдайлары туралы ілім осылай аталады:

- этиология.

2. Этиология – осыларды зерттейтін ілім:

- ауру пайда болуының себептері мен жағдайларын.

3. Ауру себебі – бұл:

- аурудың сапалық ерекшелігін анықтайтын ықпал, яғни осы ықпалдың әсерінсіз ауру пайда болмайды.

4. Ятрогенді аурудың себебі:

– дәрігердің дұрыс емес әрекеттері.

5. Ауру пайда болу үшін:

– себеп және ауру дамуына қолайлы жағдайлар қажет

6. Аурудың механикалық себептеріне жатады:

– қысылу.

7. Биіктік ауру дамиды:

- төмен барометрлік қысым әсер еткенде.

8. Организмге жоғары атмосфералық қысым әсер еткенде:

- қанда газдардың ерігіштігі жоғарылайды.

9. Аурудың физикалық себептеріне жатады:

- гамма-сәулелену.

10. Сәуле ауруының себебі:

- организмге әсер ететін иондаушы радиация.

11. Кинетоздардың себептері:

- үдемелі жылдамдықтың организмге әсері.

12. Аурудың биологиялық себептеріне жатады:

- вирустар.

13. Аурудың ішкі себептеріне жатады:

- дерттік тұқым қуалаушылық.

14.Жағдай- бұл:

- ауру дамуын қолдайтын не оған кедергі жасайтын ықпал.

15. Ауру дамуына қолайлы сыртқы жағдайларға жатады:

- еңбек ету мен дем алудың тәртібін бұзу.

16. Этиотропты емге жатады:

- бактерияларға қарсы.

17. Аурудың пайда болуының себептері және жағдайлары туралы ілім аталады:

- Этиология

18. Дұрыс тұжырым болып табылады:

- Себеп организммен әрекеттескенде аурудың арнайы белгілері байқалады.

20. Дұрыс тұжырым болып табылады:

- Ауру себептері бұл – ауруды тудыратын және оған ерекше қасиет беретін ықпал.

21. Полиэтиологиялық түсінік қолданылады:

- Қабынуда.

22. Аурудың сыртқы этологиялық ықпалдарына жатады:

- Вирустар.

23.Аурудың пайда болуына әкелетін сыртқы жағдайларға жатады:

- Дұрыс тамақтанбау.

24.Жыныстың этиологиядағы маңызы:

- Тек қана ауру жағдайлары.

25.Тұқымқуалаушылықтың этиологиядағы маңызы:

-Аурудың себептері мен жағдайлары.

26.Организм конституциясының этиологиядағы маңызы:

- Тек қана ауру жағдайлары.

Тақырыбы: «Жалпы патогенез. Организм реактивтілігі және төзімділігі»

1. Патогенез - бұл:

- аурудың даму жолдарын (тегершіктерін) зерттейтін патофизиологияның бөлімі.

2. Патогенез – бұл осыны зерттейтін ілім:

- аурудың даму жолдарын.

3. Жедел қансырау патогенезінің бастапқы, маңызды тізбегі:

– айналымдағы қан көлемінің азаюы.

4. Патогенездің маңызды тізбегін анықтау қажет:

- себеп-салдарлық қатынастардың патогенездік тізбектерін үзу үшін.

5. Ауру патогенезінде тұйықтық тірелу (қатерлі шеңбердің) пайда болуы осыны анықтайды:

- оң кері байланыс арқылы патогенездік белгілі тізбектердің күшеюін.

6. Организмнің шұғыл (жедел) қорғаушы-орын толтырушы реакцияларына жатады:

- жөтелу.

7. Патогенездік емнің негізінде осыған әсер ету маңызды:

– ауру патогенезінің негізгі тізбегіне.

8. К патогенездік емге жатады:

- қабынуға қарсы ем.

9. Реактивтілік- бұл

– қоршаған орта әсерлеріне организмнің жауап беру қасиеті

10. Реактивтіліктің жалпы түрі:

- түрлік.

11. Егеуқұйрықтар мен теңіз шошқаларына қарағанда, бақалар гипоксияға ең төзімді. Бұл мысал

– түрлік реактивтіліктің

12. Қарт адамдар инфекцияларға өте сезімтал. Бұл мысал:

- топтық реактивтіліктің

13.Организмнің физиологиялық реактивтілігінің мысалы:

- физикалық жүктеме кезіндегі ентігу, нәрестелердің эритроцитозы.

14. Организмнің спецификалық дерттік реактивтілігінің мысалы:

- сезімталдығы жоғарылаған организмге қайтадан парентеральді жол арқылы анафилактогенді ендіргенде анафилаксиялық шоктың дамуы

15. Организм реактивтілігінің 2 дәрежесінің –енжарлы төзімділіктің (Зайко бойынша) мысалдары:

- электр тоғына, бетта –сәулеленуге терінің тосқауылдық қызметтері.

16. Дерттік реактивтілікпен сипатталатын дерттік үрдіс:

- қызба

17. Наркоз кезіндегі дерттік реактивтілік келесі көріністермен сипатталады:

- фагоцитоздың және антиденелер түзілуінің тежелуі.

18. Жоғарылаған реактивтілік аталады:

- гиперергия

19. Конституциялық типтерді (түрлерді) жіктеудің морфо-функционалды принципі (негізі) осы ғалымның жіктеуінде маңызды:

- Черноруцкийдің

20. Жеке организмнің ерекшелігі осымен анықталады:

- жеке даралық реактивтілікпен.

21. Түрлік реактивтіліктің мысалы:

- жануарлардың тіршілігіндегі мезгілге сай өзгерістер (анабиоз, қысқы ұйқы).

22. Жануарлардың қысқы ұйқысы- бұл мысал:

– түрлік реактивтіліктің.

23. Невроздар жиі жүйкенің жоғарғы қызметінің (ЖЖҚ) шеткі типтерінде байқалады (Павлов бойынша). Бұл мысал:

- топтық реактивтіліктің

24. Қанның 1 тобы тіркелген адамдарда асқазанның жара ауруы жиі кездесуі осының ерекшеліктерімен байланысты:

- топтық реактивтіліктің.

25. Ересектерге қарағанда, нәрестелер гипоксияны жеңілдірек өткереді. Бұл мысал:

- жастық реактивтіліктің.

26. Дерттік спецификалық реактивтіліктің мысалы:

- аллергия, аутоиммунды аурулар.

27. Ер адамдарға қарағанда, әйелдердің төзімділігі осылардың әсеріне төмен:

- наркотиктердің

28. Астениктерге тән:

- асқазан мен 12-елі ішектің жара ауруы.

29. Организм төзімділігі-бұл

- дерт туындататын әсерелрге организмнің тұрақтылығы.

30. Белсенді төзімділікті қамтамасыз етеді:

- иммунитет.

31. Белсенді төзімділіктің мысалдары:

- бактериялардың фагоцитозы мен киллингі.

32. Патогенез-бұл

- Аурудың дамуы туралы ілім.

33. Аурудың патогенезін зерттеу мынадай сұраққа жауап береді:

- Ауру қалай дамиды?

34. Патогенездің негізгі тізбегі болып табылады:

- Біріншілікті зақымдалу.

35. Аурудың бастапқы және маңызды тізбегі болып табылады:

- Аурудың басқа кезеңдерінің дамуын анықтайтын өзгерістер.

36. Жедел қансыраудың патогенезінің бастапқы тізбегі болып табылады:

- Айналымдағы қан көлемінің төмендеуі.

37. Биіктік ауруы кезіндегі көкшіл түстің (цианоз) патогенезі қан құрамындағы артық жиналуымен байланысты:

- Дезоксигемоглобиннің

38. Патогенездік емнің негізінде жатыр:

- Ауру патогенезінің бастапқы тізбегіне әсер ету.

39. Арнайы емес (бейспецификалық) патологиялық реактивтіліктің мысалы болып табылады:

- Шоктық жағдайлар кезіндегі.

40. Арнайы (спецификалық) физиологиялық реактивтіліктің мысалы болып табылады:

- Иммунитет.

41. Дизергия деп аталады:

- Тітіркендіргішке бұрмаланған жауабы.

42. М.В. Черноруцкийдің конституциональді түрлердің жіктелуіне сәйкес болады:

- Нормостеник

43. Гиперстениктерге тән:

- Қандағы холестерин мөлшерінің жоғарылауы.

44. Белсенді төзімділіктің мысалы болып табылады:

- Фагоцитоз.

Тақырыбы: «Жалпы нозология»

1. Нозология - осыларды зерттейтін ілім:

- аурулардың түрлерін, даму жолдарын, ағымдарын.

2.Тітіркендіргіштердің әсеріне сәйкес келмейтін жауап аталады:

-дерттік серпіліс (патологиялық реакция).

3. Теріс мәні бар эмоциялардың әсерінен артериялық қысымның қысқа мерзім ішінде жоғарылауы аталады:

-дерттік серпіліс (патологиялық реакция).

4. Дерттік жағдай (патологиялық күй) – бұл

– баяу дамитын дерттік үрдіс (патологиялық процесс).

5. Ампутациядан кейінгі аяқ-қолдардың қалдығы, жарақат нәтижесінде буынның қозғалмауы осының мысалдары:

–дерттік жағдайдың (патологиялық күйдің).

6. Күйгеннен кейін соқыр болу, ампутациядан кейінгі аяқ-қолдардың қалдығы- осының мысалдары:

–дерттік жағдайдың (патологиялық күйдің).

7. Ауру алды – бұл

- денсаулық пен ауру арасындағы жағдай.

8. Тіршілік етуді шектейтін, тіндер құрылысының тұрақты ақауы- бұл:

- ауру

Ауру сипатталады

– еңбек етуге қабілеттіліктің төмендеуімен

10. Ауруға жатады:

- өкпе қабынуы.

11. Инфекциялық аурулардың жасырын кезеңі аталады:

- инкубациялық кезең

12. Аурудың барлық айқын көріністері тән:

- нағыз ауру сатысына.

13. Аурудың жедел (қауырт) ағымы:

- 5-14 күн

14. аурудың жедел (қауырт) ағымы:

- 1-2 апта

15. Аурудың жеделше ағымы:

- 15-40 тәулік

16. Ауру нәтижесі:

- толық сауығу.

17. Ауру нәтижесі:

- толық емес сауығу

18. Аурудың клиникалық көріністерінің уақытша әлсіреуі немесе жойылуы аталады:

- ремиссия

19. Рецидив (қайталану) – бұл:

- аурудың клиникалық көріністерінің уақытша жоғалуынан кейінгі қайталануы.

20. Рецидив – бұл:

- аурудың клиникалық көріністерінің толық жойылуынан кейін аурудың қайта басталуы.

21. Организмнің өлу сатылары:

- преагоналды кезең, агония

22. Қалыпты жағдайда клиникалық өлімнің ұзақтығы:

– 5-6 минут

23. Өлудің қайтымсыз сатысы:

– биологиялық өлім.

24. Биологиялық өлімнің нақты (абсолютты) белгілері:

- өліктің сіресіп қалуы, өліктік дақтардың пайда болуы, жүрек және тыныс алу қызметтерінің жойылуы.

25.Нозология- бұл

- Ауру туралы жалпы ілім.

26.Дерттік үрдіс аталады:

- Зақымдалған ағзаларда, тіндердегі және организмнің қорғаныш-бейімделу серпілістері мен зақымдалу үрдістерінің заңдыі үйлесімдері

27. Жарақат салдарынан немесе көздің күйіктен кейінгі соқырлығы мысалы болып табылады:

- Дерттік жағдайдың.

28.Теріс көңіл-күйдің әсерінен қысқа уақыттық артериялық қысымның төмендеуі:

- Дерттік серпіліс.

29. Өлімнің негізгі кезеңдерінің дұрыс орналасуы:

- Преагония, терминалді үзіліс, агония, клиникалық өлім, биологиялық өлім.

30. Аурудың (нозологиялық бірліктің) мысалы болып табылады:

- Миелолейкоз.

31. Қабыну- бұл:

- Біртектес дерттік үрдіс

32. Дерттік серпілістің мысалы болып табылады:

- Жарыққа көз қарашығының кеңеюі.

33. Синдромның түсінгі:

- Патогенезі бір аурулар әйгілімінің жиынтығы.

34. Аурудың арнайы емес белгілерінің көрінісі тән:

- Продромальді кезеңге.

35. Ұзақ уақыттық, тұрақты сауығу механизмдеріне жатады:

- қан түзетін тіннің гиперплазиясы.

36. Клиникалық өлімнің басталғаны туралы куәлендіреді:

- Жүрек соғуының және тыныстың тоқтауы, рефлекстердің болмауы.

Тақырыбы: «Тұқым қуалаушылықтың патологиясы»

1. Тұқым қуалайтын ауру – бұл ауру:

- ата-аналардан балаларға берілетін және гендік аппараттың зақымдалуына байланысты.

2. Гаметалық мутациялар-бұл осыларда пайда болатын мутациялар:

- ұрықтық және жыныстық жасушаларда.

3. Транслокация – бұл:

- хромосоманың бір бөлігінің басқа хромосомаға тасымалдануы.

4. Доминантты түрі бойынша тұқым қуалайтын аурулар:

- брахидактилия, Гетингтон хореясы.

5. Моногенді ауруға жатады

- г емофилия.

6. Моногенді аурудың мысалы:

- гликогеноз

7. Моногенді ауруға жатады:

- В гемофилиясы

8. Фенилкетонурия осының нәтижесінде дамиды:

– генді мутациялардың.

9. Хромосомалық ауру:

-Клайнфельтер синдромы.

10. Хромосомалық ауру:

- Даун ауруы.

11. Аутосомалардың 21 жұбы бойынша трисомиясы осы синдромды дамытады:

– Даун.

12. Даун ауруында байқалады:

- ақылдың кеміс болуы (ақылсыздық).

13. Туа біткен, тұқым қуаламайтын ауруға жатады:

– нәрестелердің сифилисі (мерезі)

14. Полигенді ауруға жатады:

- атеросклероз.

15. Жүректің ишемиялық ауруы осы топ ауруларына жатады:

- мультифакториалды (полигенді).

16. Тұқым қуалауға бейім ауруларға жатады:

- аллергия, қантты диабет, жара ауруы.

17. Тұқым қуалайтын аурулар жиі кездесетін жанұялардың шежіресін зерттеу әдісі аталады:

- клиникалық-генеалогиялық.

17. Тұқым қуалайтын фактор (ықпал) осы ауру пайда болуында маңызды:

- А гемофилиясының.

18.Жыныстық хромосомалар құрамы ауытқуымен байланысты ауруға жатады:

- Клайнфельтер синдромы.

19. Гендік мутациялар осылардың өзгеруімен байланысты:

- ДНҚ бөлігінің химиялық құрылысының.

20. Кариотип 22А және ХХХ осы синдромға тән:

- Х-трисомия.

21. Соматикалық жасушалардың ядросындағы Барр денешіктері осы науқастарда анықталмайды:

- Шерешевский-Тернер синдромы бар науқастарда.

22. Тұқымқуалаушылық аурулары – бұл:

- Ауру пайда болуының негізінде генетикалық аппараттың зақымдалуы жататын ауру.

23. Тұқымқуалаушылық ауруларының дамуына әкелетін мутациялар болады:

-Гаметаларда.

Тақырыбы: "Жасушаның жалпы патологиясы"

1. Зақымдануға жасушалардың бейспецификалық реакциясы (серпілісі) осылай көрінеді:

- цитоплазманың бірқатар бояғыштарға ұқсастығының (жақындығының) жоғарылауы.

2. Жасушалар зақымдалуының бейспецификалық көріністеріне жатады:

- паранекроздың дамуы, тіндердің сорбциялық (сіңіру) қасиеттерінің күшеюі.

3. Фосфолипазалар мен басқа гидролазар әсерінен жасуша цитоқаңқасының ыдырауы осы ионның жиналуына байланысты:

- кальцийдің.

4. Дұрыс пікір (тұжырым):

-жасушаның әрбір зақымдалуы жасушалар мембранасы өткізгіштігі артуымен қабаттасады.

5. Жасуша зақымдалуының белгісі:

- жасуша ішінде кальций мөлшерінің жоғарылауы.

6. Липидтердің асқын тотығуының белсенуіне ықпал етеді:

- супероксиддисмутаза белсенділігінің тежелуі.

7. Мембраналарда липидтердің асқын тотығуының нәтижесі- ол осының жоғарылауы:

– мембраналар өткізгіштігінің.

8. Митохондриялар мембараналарының зақымдалуы әкеледі:

- тотығулық фосфорланудың (фосфорилденудің) бұзылуына.

9. Жасушалар мембараналарының өткізгіштігінің артуы әкеледі:

- жасушалардан ферментетрдің шығуына және гиперферментемияға.

10. Жасуша зақымдалуының жетіспейтін тізбегін қойыңыз: мембраналар зақымдалуы → иондық дисбаланс →? → осмостық қысымның өсуі → жасушалар гипергидратациясы:

- жасушаларда натрий мен кальцийдің жоғарылауы.

11. Иондаушы сәулелену ең айқын әсер етеді:

-митоз кезінде жасуша ядросына.

12.Жасушалардың генетикалық (тұқым қуалайтын) аппаратының спецификалық зақымдалуын шақырады:

- иондаушы сәулелену.

13. Жасушалар зақымдалуының спецификалық көрінісі:

- цитохромоксидазаның цианистік калиймен тежелуі.

14. Цианидтермен улану кезінде жасушалар зақымдалуының спецификалық көрінісі:

- цитохромоксидазаның тежелуі.

15. Цитохромоксидаза белсенділігіінң тежелуі осының спецификалық көрінісі:

–цианидтермен уланудың

16. Некроз – бұл:

– жасушадағы қайтымсыз зақымданулар.

17. Жасуша ядросының бүрісуі аталады:

- пикноз

18. Компенсацияның (теңгерілудің) ұзақ тұрақты тегершіктеріне жатады:

- құрылымдардың гипертрофиясы мен гиперплазиясы

19. Апоптоз – бұл:

- Жасушалардың тұқым қуалауға негізделген бағдарламаланған өлімі.

20. Белоктардың (ақуздардың) және белоктық-полисахаридтік кешендердің денатурациясы жасушалардың осы ықпалмен зақымдалуының спецификалық көрінісі:

- Термиялық.

21.Жасуша зақымдалуының липидтік тегершіктеріне жатады:

- мембраналық фосфолипазалардың белсенуі.

22.Жасуша зақымдалуына қорғаушы тегершіктерге жатады:

- антиоксидантты жүйелер.

Тақырыбы: «Зақымдалуға организмнің жалпы әсерленістері»

1. «Стресс» аталуын енгізген:

- Г.Селье

2. Стресс-серпілісіне тән:

- тимустың және лимфа түйіндерінің атрофиясы.

3. Жалпы бейімделу синдромының іске асыру тегершіктері осының өндірілуі жоғарылауымен байланысты:

- глюкокортикоидтардың.

4. Жалпы бейімделу синдромының бірінші сатысына – үрейлену (дүрліктіру) реакциясына тән:

- бүйрек үсті безінің милы қабатының белсенуі.

5. Жалпы бейімделу синдромының 3 сатысы аталады:

- қалжырау

6. Шоктың эректильді сатысына тән:

-симпатоадреналды жүйенің қозуы.

7. Шок кезіндегі қанайналым орталықтануының негізгі механизмі (тегершігі) осымен байланысты:

- симпатоадреналды реакциямен.

8. Кома шоктан осылай ажыратылады:

- жүйкенің жоғарғы қызметінің терең тежелуімен барлық анализаторлар қызметтерінің бұзылыстарымен.

9. Жедел фаза жауабының негізгі медиаторы:

- интерлейкин-1.

БЛОК

Тақырыбы: «Шеткі қанайналым мен микроқанайналым бұзылыстары»

1. Артериялық гиперемияның себептері:

- жылудың және күн сәулелерінің әсерлері.

2. Артериялық гиперемия осының әсерінен дамиды:

- ацетилхолиннің.

3. Артериялық гиперемияның механизмдері:

- тамырларды тарылтатын жүйкелердің тонусының төмендеуі, ал тамырларды кеңейтетін жүйкелердің қозуы

4. Артериялық гиперемия патогенезінің маңызды тізбегі:

– артериолалар кеңеюі.

5. Артериялық гиперемия кезінде байқалады:

– тін бөлігінің қызаруы.

6. Артериялық гиперемияның белгісі:

- тін температурасының жоғарылауы.

7. Артериялық гиперемияның нәтижесі:

- қансыраулар, тамырлар кемерлерінің зақымданулары.

8. Патологиялық артериялық гиперемияның нәтижесі:

- тамыр жарылуы, қанкетулер.

9. Веналық гиперемияның себебі болуы мүмкін:

– веналардың ісікпен қысылуы.

10. Веналық гиперемияның себебі:

- веналардың бітелуі, қысылуы.

11. Веналық гиперемияның себебі:

- веналар клапандарының жеткіліксіздігі.

12. Веналық гиперемияның белгісі:

– қанағыс жылдамдығының баяулауы.

13. Тіндер ісінуі әдетте дамиды:

- веналық гиперемияда.

14. Веналық гиперемия патогенезінің негізгі түйінін көрсетіңіз:

- қан ағып кетуінің қиындауы.

15. Веналық гиперемияның негізінде жатады:

- қанның ағып кетуінің қиындауы.

16. Тіндердің ісінуі әдетте дамиды:

- веналық іркілуде.

17.Веналық гиперемияның салдары:

- тіндердің арнайы (спецификалық) элементтерінің атрофиясы, дәнекер тіннің өсіп кетуі.

18. Ишемия себебі:

- ангиоспазм.

19. Ишемия себептері:

- артериялар қысылуы, артериялар тарылуы.

20. Компрессиялық ишемия дамиды:

- артериялардың бөгде затпен қысылуында.

21. Ишемияның белгісі:

– тіндер көлемінің кішіреюі.

22. Ишемияның белгісі:

- тіндер бозаруы.

23. Қызмет атқару жағынан толық жетілмеген коллатеральдар:

- жүрек бұлшық етінде.

24. Ишемияның жағымсыз нәтижесі:

- инфаркт.

25. Стаз – бұл:

- қан ағысыынң жергілікті тоқтауы.

26. Қан ағыстың стаз алдындағы өзгерістері:

- қанның тербелмелі (маятник тәрізді) жылжуы, итермелі қимылдар.

27. Іркілулік стаздың себебі:

- веналар арқылы қанның ағып кетуінің тоқтауы.

28.Стаздың мүмкін болатын нәтижесі:

- некроз, инфаркт.

29. Тромб түзілуіне қолайлы ықпалдар:

- қан ағысының баяулауы, тамырлар кемерлерінің зақымдалуы.

30. Тромбтар түзілуіне қолайлы:

- қан ағысының баяулауы, тамырлар интимасыынң зақымдалуы.

31. Газды эмболияның себебі:

– барометрлік қысымның тез арада төмендеуі.

32. Сладж дамуының бір механизмі (тегершігі):

- қанның суспензиялық тұрақтылығының азаюы.

33. Артериялық гиперемия патогенезінің негізгі тізбегі болып табылады:

- Артериолалардың кеңеюі және қан ағысының ұлғаюы.

34. Артериялық гиперемия кезінде байқалады:

- Тіндер аймағының қызаруы.

35. Артериялық гиперемияға тән:

- Веналық қанның артериалық қанға ауысуы.

36. Веналық гиперемияның себебі болуы мүмкін:

- Вена қақпашаларының жеткіліксіздігі.

37. Веналық гиперемия патогенезінің бастапқы тізбегі болып саналады:

- Қанның ағып кетуінің қиындауы.

38. Веналық гиперемияға тән:

- Цианоз және ісінулер.

39. Артериалардағы тромб әкелуі мүмкін:

- Ишемияның дамуына.

40. Ишемияның белгісі болып табылады:

- Тіндердің бозаруы:

ҚАБЫНУ

1. Қабыну:

- біртектес дерттік үрдіс.

2. Қабынудың жиі себебі:

- биологиялық ықпалдар.

3. Қабынудың сыртқы белгілері:

– ағза қызметтерінің бұзылыстары, қызару, ісіну.

4. Қабынудың жергілікті белгілері:

- ауырсыну, қызару, қызметтердің бұзылыстары.

11. Қабынудың жергілікті белгілері:

- ауырсыну, қызару, қызып кету, қызметтердің бұзылыстары.

12. Қабыну кезіндегі организмнің жалпы әсерленістеріне (реакциясы) жатады:

- дене температурасының жоғарылауы.

13. Қабынудың жалпы белгілері осылардың әсерімен байланысты:

- цитокиндердің.

14. Қабынудың бөліктеріне жатады:

– альтерация, экссудациямен өтетін қанайналымның бұзылыстары, пролиферация

15. Қабынудың бірінші сатысы:

- Альтерация.

16. Біріншілікті альтерация - тіндерге осылардың әсер етуінің нәтижесі:

- физикалық, химиялық, биологиялық ықпалдардың.

17. Екіншілікті альтерация -тіндерге осылардың әсер етуінің нәтижесі:

- жасушалардан босайтын лизосомальді ферменттердің, тіндерде сүт және үшкарбон қышқылының жиналуы.

18. Қабыну кезінде артериялық қантолуға әкеледі:

- қабыну ошағында пайда болатын медиаторлардың әсерінен тамырлардың рефлекторлы кеңеюі, бұлшық еттік қабаттың салы (параличі).

19. Қабыну кезіндегі ратериялық гиперемияға тән:

- қанағысының жылдамдауы, қабынған бөліктің қызаруы.

20. Қабыну кезіндегі қанайналым және микроқанайналым бұзылыстары ішінде ең ұзақ және негізгі сатысы:

- веналық гиперемия

22.Қабыну медиаторларының негізгі әсер ету механизмі- осының жоғарылауы:

- тамырлар өткізгіштігінің.

22. Қабыну алдындағы жасушалық медиаторлар:

- вазоактивті аминдер (гистамин, серотонин).

23. Қабынудың ерте сатысының медиаторы (біріншілікті медиатор):

- гистамин.

24. Қабынудың гуморальді медиаторы:

– брадикинин.

25. Қабынудың гуморальді медиаторларына жатады:

- комплементтің туындылары, кининдер.

26. Қабыну кезінде тамырлар кемерлері арқылы қанның сұйық бөлігінің және белоктардың шығуы аталады:

- экссудация.

27. Қабыну ошағындағы экссудацияның негізгі себептері:

- қылтамырларда гидростатикалық қысымның өсуі, тіндер ыдырауының күшеюі, оларда осмостық белсенді заттардың жиналуы.

28. Қабыну кезінде экссудаттың пайда болуына қолайлы:

- интерстициальді сұйықтың онкотикалық қысымының жоғарылауы.

29. Экссудацияны қолдайды:

– қылтамырларда гидродинамикалық қысымның өсуі.

30. Қабыну ошағында онкотикалық және осмостық қысымның өсуі себептері:

- жасушалар өлгенде олардан калийдің босауы, тамырлар өткізгіштігі артуынан олардан альбуминдердің шығуы, белоктардың белсенді гидролизі.

31. Қабыну кезінде тамырлар өткізгіштігі артуының себептері:

- лизосомалар ыдырағанда олардан босайтын ферменттер, ошақта қабыну медиаторларының пайда болуы.

32. Экссудат құрамында өлген лейкоциттердің және ферментативті гидролиз өнімдерінің көп болуымен сипатталатын қабыну:

- іріңді.

33. Іріңді тудыратын микроорганизмдермен шақырылатын қабыну кезіндегі экссудаттың құрамында басым болады:

- нейтрофилдер.

34. Стафилококктар мен стрептококтармен шақырылған қабыну кезіндегі экссудаттың түрі:

– іріңді.

35. Қабыну ошағындағы ірің жасушалары:

- зақымдалу мен ыдыраудың әр түрлі сатыларындағы лейкоциттер.

36. Аллергия кезіндегі экссудат құрамында басым:

- эозинофилдер.

37. Лейкоциттер эмиграциясын қолдайды:

- хемоаттрактанттар.

38. Қаурт қабыну кезіндегі лейкоциттердің эмиграциясының реті:

– нейтрофилдер – моноциттер – лимфоциттер.

39. Макрофагтарға жатады:

- моноциттер.

40. Қабыну кезінде эритроциттердің тамырлардан шығуы аталады:

- диапедез.

41. Қабынудың пролиферация сатысында байқалады:

- жасушалардың бөлініп көбеюі.

42. Қабыну кезінде пролиферация үрдісі тежеледі:

- кейлондармен.

43. Қабыну ошағындағы пролиферацияны қамтиды:

- мононуклеарлы фагоциттер, гистиоциттер.

44. Қабыну ошағындағы қызару байланысты:

– артериялық гиперемияға.

45. Қабыну кезінде жергілікті ацидоздың патогенездік факторы:

- Кребс оралымының бұзылыстары.

46. Қабыну кезінде жергілікті температура жоғарылауының патогенездік факторы:

– артериялық гиперемия.

47. Қабыну кезіндегі ауырсыну байланысты:

- сезімтал жүйкелердің ісінген сұйықтықпен және сутегі иондарымен тітіркендіру, қабыну ошағында гистаминнің, брадикининнің пайда болуы.

48. Жедел (қауырт) қабыну ошағында келесі физикалық-химиялық өзгерістер тән:

- гиперонкия, гиперосмия, ацидоз

49. Қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістер сипатталады:

- ацидоз дамуымен.

50. Организм үшін қабынудың теріс маңызы:

- жасушалардың зақымдалуы мен өлуінде.

51. Қабынуға қарсы әсері бар:

- глюкокортикоидтарда.

52.Қабынудың жиі себебі болып табылады:

- Биологиялық ықпалдар.

53.Қабынудың компоненттеріне жатады:

- Альтерация, экссудация мен қанайналымның бұзылыстары және лейкоциттердің эмиграциясы, пролиферация.

54.Қабыну ошағындағы заттар ыдырауының күшеюі байланысты:

- Лизосомальді ферменттердің белсендірілуімен.

55.Шығу тегі гуморальді қабыну медиаторларына жатады:

- Брадикинин.

56.Қабыну ошағындағы гистамин түзілуінің көзі болып табылады:

- Лаброциттер (бұлтты жасушалар).

57.Қабыну ошағындағы қанайналым өзгерістерінің дұрыс орналасуы:

- Ишемия, артериальді гиперемия, веналық гиперемия, ишемия, стаз.

58. Қабыну кезіндегі қысқа уақыттық қанайналым бұзылыстарының сатысы болып табылады:

- Артериолалардың қысылуы (ишемия).

59.Қабыну кезіндегі негізгі және ұзағырақ қанайналым бұзылыстарының сатысы болып табылады:

- Веналық гиперемия.

60.Қабыну кезіндегі веналық гиперемияның патогенезінде маңызды:

- Қанның тұтқырлығының жоғарылауы.

61.Конгейм жасаған тәжірибесінде бақаның аш ішегінің шажырқайында (брыжейка) артериолалардың айқын кеңеюі, қызметтік қылтамырлар санының ұлғаюы, қан ағысының жылдамдауы байқалған. Бұл өзгерістер тән:

- Артериялық гиперемияға.

62.Экссудация дегеніміз:

- Қанның құрамында белогы бар сұйық бөлігінің қабынған тінге өтуі.

63.Экссудация патогенезінде маңызды:

- Тіндердегі осмостық және онкотикалық қысымның жоғарылауы.

64.Жедел қабыну кезіндегі лейкоциттер эмиграциясының дұрыс орналасуы:

- Нейтрофилдер, моноциттер, лимфоциттер.

65.Қабыну ошағындағы эндотелий мен лецкоциттердің тығыз байланысы қамтамасыз етіледі:

- Интегриндермен.

66.Лейкоциттер эмиграциясына әкеледі:

- Оң (оң бағытты) хемотаксис.

67.Іріңді экссудат:

- Жоғары протеолиздік белсенділігімен ерекшеленеді.

68.Жылу берілудің төмендеуі:

- Симпатикалық нерв жүйесінің тонусының жоғарылауына.

Тақырыбы: «Қызба»

1. Қызба-ол:

– біртектес дерттік үрдіс.

2. Қызба сипатталады:

- термореттеудің механизмдері қайта құрылуымен (өзгеруімен).

3. Қызба дамиды осылардың әсерінен:

- пирогендердің.

4. Экзогенді пирогендерге жатады:

- бактериялардың тіршілігі барысында бөлінетін пирогенді өнімдер.

5. Экзопироген гипоталамусқа әсер етеді:

- лейкоцитарлы пирогенді түзу арқылы.

6. Қызба кезінде температураның жоғарылауы пирогендердің термореттеу орталығына тигізетін әсеріне байланысты. Осы орталық орналасқан:

- гипоталамуста

7. Эндогенді пирогендер түзіледі:

– лейкоциттерде.

8. Лейкоцитарлық пирогендерді өндіреді:

- нейтрофилдер, моноциттер.

9. Лейкоцитарлық пироген әсер етеді:

- гипоталамусқа.

10. Лейкоцитарлық пироген әсер етеді:

- гипоталамустың преоптикалық аумақтары нейрондарға.

11. Қызба кезінде дене температурасы жоғарылауының патогенезінде жетіспейтін тізбекті көрсетіңіз: экзогенді пирогендер – фагоциттер-? –термореттеу орталығы

– эндогенді пирогендер

12. Қызбаның 1 сатысында температура жоғарылауында маңызды:

- жылуды өндірудің күшеюі, жылуды сыртқа шығарудың азаюы.

13. Қызбаның 1 сатысында:

- жылу өндірілуі жоғарылаған, жылуды сыртқа бөлу азайған

14. Қызбаның 1 сатысында физикалық термореттеу механизмдерінің қосылуы көрінеді:

- терді шығарудың азаюымен.

15. Қызбаның 2 сатысында жылулық баланс осындай:

- жылуды сыртқа бөлу жылуды өндірумен теңескен, негізгі алмасудың салыстырмалы түрде азаюы.

16. Қызбаның 2 сатысына тән:

- жиі беткей тыныс алу.

17. Терді бөлі айқын:

- қызбаның 3 сатысында.

18. Дене температурасы 1 градусқа жоғарылағанда жүрек қызметі өседі (жоғарылайды):

- минутына 8-10 соққыға.

19. Дене температурасының өзгерістері тәулік бойы бір градустан аспайтын қызбалық температуралық қисық осылай аталады:

- тұрақты.

20.Қызба кезінде субфебрильді деп дене температурасының осындай градусқа жоғарылауын айтады:

– 37-38 градусқа.

21. 41 градустан асатын қызба аталады:

- гиперпиретикалық, тым жоғары.

22. Тұрақты қызбаға тән:

- 1 градус шамасында дене температурасының өзгеруі.

23. Қызбаның оң әсерлері:

– зат алмасудың күшеюі, фагоцитоздың күшеюі.

24. Қызбаның оң әсерлері:

- антиденелер түзілуінің күшеюі, интерферон түзілуінің жоғарылауы.

25. Қызбалық реакцияның (серпілістің) айқын көрінісі азаяды:

- микседемада.

26. Қызбаға қарағанда, қызып кету осы әсер еткенде дамиды:

- қоршаған ортаның жоғары температурасы.

27.Қызбаның бірінші сатысындағы температураның жылдам жоғарылауы әкеледі:

- Бұлшық еттің діріліне және тоңу сезіміне.

28.Дұрыс тұжырым болып табылады:

-Қызбаның бірінші сатысында тері температурасы қанның температурасынан төмен.

29.Қызбаның бірінші сатысында байқалады:

- Жылу өндірілуінің төмендеуі және жылу шығарылуының жоғарылауы.

30.Қызбаның екінші сатысына тән:

- Терінің қызаруы.

31.Қызба кезіндегі температураның «критикалық» түсуі қауіпті:

- Коллапс дамуымен.

32.Дұрыс тұжырым болып табылады:

- Бозару және тері жамылғысының салқындауы қызбаның бірінші сатысына тән.

33. Қызбаның пайдалы жағы болып саналады:

- Антидене түзілуі және фагоцитоздың күшеюі.

Тақырыбы «Ісіктер (өспелер)»

1. Ісіктердің себебі:

- канцерогендер.

2. Биологиялық канцерогендерге жатады:

- онкогенді вирустар.

3. Ісіктер этиологиясында химиялық заттардың маңызын тәжірибеде бірінші рет дәләлдеген:

- Ямагива, Ишикава

4. Тіндердің экспансивті өсуі байқалады:

- қатерсіз (зарарсыз) ісіктік өсуде.

5. Қатерсіз ісік өсуінің ерекшелігі:

- баяу өсу, жасушалық және тіндік атипизм айқын көрінбейді.

6. Инфильтративті өсу байқалады:

– қатерлі (зарарлы) ісіктік өсуде.

7. Қатерлі (зарарлы) ісіктің қасиеттері:

- тез өсу, метастазалану.

8. Ісіктік өсу сипатталады:

- жасушалардың реттеуге келмейтін өсіп-көбеюімен.

9. Ісіктік өсудің шексіз болуын негіздейтін механизмдер:

- гистондардың реттеуші маңызының жойылуы, онкобелоктар түзілуінің жоғарылауы, жасушаларда цАМФ (оАМФ) азаюы.

10. Рактық кахексияның патогенезінде маңызды:

- ісік-глюкоза мен азотты қармап алушы, ісіктер ыдырауы өнімдерімен уыттану.

11.Ісіктік тіннің құрылымдық-химиялық қарапайымдылануы, нақтылану (дифференцировка) деңгейінің төмендеуі аталады:

– анаплазия.

12. Канцерогенез сатыларының дұрыс ретін көрсетіңіз:

- инициация, промоция, прогрессия

13. Онкоген концепциясына сәйкес, протоонкогендер- бұл:

- жасушалар өсуі мен нақтылануы гендері.

14. Қалыпты жасушаның ісіктікке айналуы негізінде жатады:

- трансформациялайтын (өзгеретін) геннің (онкогеннің) пайда болуы.

15.Онкоген белсенуі негізінде жатыр:

- мутация

16. Коканцерогенді факторлардың қосымша әсерінен ісіктік жасушалардың белсенуі осы сатыда байқалады:

- промоция.

17. Ісіктік өсудің промоция сатысының нәтижесі:

- біріншілікті ісіктік түйіннің пайда болуы.

18. Ісіктік жасушалардың қасиеттерінің малигнизацияға (қатерленуге) қарай сапалы өзгеруі аталады:

- ісіктік прогрессия

19. Ісіктік жасушалардың метастазалануы осы сатыда байқалады:

- прогрессия.

20. Ісіктер метастазалануының 1 сатысын айқындайтын факторларды атаңыз:

- ісіктік жасушалардың гидрофильдігінің жоғары болуы, плазмалық мембраналардың адгезивті қасиеттерінің төмендеуі.

21. Ісіктер метастазалануының 2 сатысын айқындайтын факторларды атаңыз:

- биологиялық сұйықтықтардың карцинолиздік қасиеттерінің төмендеуі.

22. Эпителиальді ісіктердің метастазлануының ерте жолы:

- лимфогенді, имплантациялық.

23.Ісіктік жасушалардың ісіктік түйінге тірелген серозды (ұйыма) қабаттар арқылы таралуымен сипатталатын ісіктің метастазалануы әдісі аталады:

- имплантациялық.

24. Ісіктер кезіндегі «субстратты қақпа» феноменінің мәні:

- ісіктік жасушалармен қаннан глюкозаны қармап алуы.

25. Операциялық жолмен алып тастағаннан кейін ісіктің қайталануына әкелетін этиологиялық факторлар:

- операция барысында сау тіндердің ісіктік жасушалармен тұқымдандыруы (обсеменение)

26. Рактық кахексия сипатталады:

- организмнің айқын жүдеуі, әлсіреуі

27.Организмнің антибластомды төзімділігінің антитрансформациялық механизмдерінің мәні:

- қалыпты жасушаның ісіктікке айналуын тежеу.

28. Тіндік өсудің гипобиоздық бұзылыстарға жатады:

- атрофия, гипотрофия.

29.Эндогенді химиялық канцерогендерге жатады:

- Азот тотығы және оттегінің бос радикалдары.

30.Қатерлі ісіктердің алғашқы, түпкілікті белгісі болып саналады:

- Инвазивті өсу.

31.Ісіктердің антигендік атипизтіне жатады:

- арнайы эмбрионды ақуыздардың синтезі.

32.Ісіктердің метастаздануының екінші сатысын көрсетіңіз:

- Лимфа және қан тамырлары арқылы жасушалардың тасымалдануы.

33.Канцерогенез сатысының дұрыс орналасуын көрсетіңіз:

- Инициация, промоция, прогрессия.

34.Жасушалардың ісіктік тасымалдануы әкеледі:

- Протоонкогеннің онкогенге айналуына.

35.Антионкогендер- бұл:

- жасуша көбеюінің ген-супрессорлары.

36.Канцерогенездің екінші сатысы аталады:

- Промоция.

37.Онкогендер – бұл:

- Бақылаудан шыққан, өзгерген протоонкогендер.

38.Канцерогендер әсерін күшейтетін, бірақ өздігінен ісіктердің дамуын шақырмайтын агент:

- Коканцероген.

39.Циклді (оралымды) ароматты көмірсулар тобына жататын канцероген:

- 3, 4- бензпирен.

40.Қатерлі ісіктер дәрежесінің жоғарылауы аталады:

- Ісіктік прогрессия

Тақырыбы: "Аллергия"

1. Патологиялық иммунологиялық реактивтіліктің көрінісі:

- сезімталдықтың жоғарылауы (аллергия)

2. Аллергия мен аутосенсибилизацияны қолдайтын ықпалдар:

- терілік және кілегейлі тосқауылдар өткізгіштігінің жоғарылауы, миокард және бүйрек қабынуы.

3. Организм сенсибилизациясы дамиды:

- аллерген бірінші рет түскенде.

4. Сенсибилизации жағдайына тән:

-спецификалық (арнайы) иммуноглобулиндер титрінің жоғарылауы

5. Енжарлы сенсибилизация дамиды:

- сезімталдығы жоғарылаған жануардың сары суын реципиентке ендіргенде.

6. Дереу дамитын аллергиялық серпілістер осылардың болуымен байланысты:

-айналымдағы бос антиденелердің.

7. Аллергияның патохимиялық сатысының мәні:

- биологиялық белсенді заттардың түзілуі мен белсенуі.

8. Дереу дамитын аллергиялық серпілістің (реакцияның) медиаторларына жатады:

- лейкотриендер, гистамин

9. дереу дамитын аллергиялық серпілістерге (реакцияларға) жатады:

- Квинке ісінуі, сарысулық ауру.

10. Поллиноздар себебі:

- дәнді шөптердің тозаңдары.

11. Антиденелер жасушаның бөлігіне кіреді:

- аллергиялық серпілістердің реагинді түрінде.

12. Джелл мен Кумбстың жіктеуі бойынша 1 реагиндік түрдің аллергиялық серпілістеріне жатады:

- атопиялық реакциялар, анафилаксиялық реакциялар.

13. Реагиндік түрдің аллергиялық серпілістеріне жатады:

- атопиялық бронхиалды демікпе.

14. Реагиндік түрдің аллергиялық серпілістері дамуында осы класқа жататын иммуноглобулиндер қатысады:

- Е

15. Реагиндік түрдің аллергиялық серпілістерінде активті сенсибилизацияның жетіспейтін тізбегін көрсетіңіз: аллерген – макрофаг – Т-лимфоцит -? – плазмалық жасуша - Е иммуноглобулині:

- В-лимфоцит

16. Реагиндік түрдің аллергиялық серпілістерінде активті сенсибилизацияның жетіспейтін тізбегін көрсетіңіз: аллерген – макрофаг – Т-лимфоцит - В-лимфоцит – плазмалық жасуша -?:

–Е иммуноглобулині.

17. Бөгде белоктың қайталап, парентеральді жолмен енуіне сезімталдықтың жоғары болуы жағдайы – бұл:

- анафилаксиялық шок.

18. Аллергенді қайталап, парентеральді жолмен енгізілуі осының дамуына әкеледі:

- анафилаксиялық шоктың, сарысулық аурудың.

19. Адамдағы анафилаксиялық шоктың патофизиологиялық сатысына тән:

- бронхиолалар тарылуы, гиповолемия дамуымен қабаттасатын бауырлық веналардың сфинктерлерінің тарылуы.

20. Анафилаксиялық шок кезінде жүйелік артериялық қысым:

- төмендейді, кейде өте тез төмендейді.

21. Спецификалық десенсибилизация нәтижелі:

- атопиялық ауруларда.

22. Аллергияның цитотоксикалық түрі осылардың қатысуымен байланысты:

- G₁ және М иммуноглобулиндердің, комплементтің.

23. Цитотоксикалық түрлі аллергиялық серпілістердің иммунологиялық сатысына тән:

– антиденелердің жасушалық мембрананың өзгерген бөліктерімен өзара әрекеттесуі.

24. Иммундық зақымдалудың 111 түрі бойынша дамитын ауру:

- сарысулық ауру.

25. Иммундық кешендермен зақымдалу осының дамуы негізінде жатады:

- гломерулонефриттің.

26.Баяу дамитын аллергиялық серпілістердің медиаторлары:

– лимфокиндер.

27. Баяу дамитын аллергиялық серпілістерге осылардың пайда болуы тән:

- сезімталдығы жоғарылаған лимфоциттердің.

28.Жүре пайда болған (екіншілікті) аутоаллергендерге жатады:

- тін + микроб.

29.Иммунды түрінен айырмашылығы, аллергиялық серпіліс кезінде байқалады:

- Организмнің меншікті тіндерінің зақымдалуы.

30.Гаптендер антигенді қасиетке ие болады:

- Организм ақуыздармен байланысқаннан кейін ғана:

31.П. Джелл және Р. Кумбс бойынша аллергиялық серпілістердің жіктелуінің негізінде жатыр:

- Аллергиялық серпілістердің патогенезі.

32.Аллергиялық серпілістердің иммундық сатысының негізінде жатыр:

- антиденелердің түзілуі, сезімталдығы жоғарылаған Т-лимфоциттердің түзілуі.

33.Аллергиялық серпілістердің патохимиялық сатысы сипатталады:

- Аллергия медиаторларының бөлінуімен.

34.Аллергиялық серпілістердің патофизиологиялық сатысы сипатталады:

- Ағзалар мен тіндердегі қызметтік және құрылымдық бұзылыстармен.

35.Енжарлы сенсибилизация дамиды:

- Сезімталдығы жоғарылаған лимфоциттерді немесе арнайы антиденелерді еккенде.

36.Аллергиялық серпілістердің реагинді түрінің иммундық сатысы сипатталады:

- Иммуноглобулин Е түзілуімен және олардың мес жасушалардың беткейіне жабысуы.

37.Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрінің патогенезінде маңызды:

- Бронхиалді демікпенің атопиялық түрі.

38.Аллергиялық серпілістердің цитотоксикалық түрінің патогенезінде негізгі рөлді атқарады:

- Иммунды гемолиздік анемия

39.Аллергиялық серпілістердің цитотоксикалық түрінің негізгі медиаторлары болып табылады:

- Комплементтің белсенді бөліктері.

40.Аллергиялық реакциялардың жасуша қатысуымен өтетін түрінің негізгі медиаторлары болып саналады:

- Лимфокиндер.

41.IV түрі (жасуша қатысуымен өтетін) бойынша дамитын аллергиялық аурулар кезіндегі қабынулық шоғырланудың негізін құрайды:

- Моноциттер.

42.Жасуша қатысуымен өтетін аллергиялық серпілістердің түріне жатады:

- Жанамалы дерматит.

43.Арнайы гипосибилизация қамтамасыз етіледі:

- Арнайы аллергенді бөлшектеп енгізгенде

44.Емдеу кезінде арнайы гипосенсибилизация нәтижесі:

- Поллиноздар.

Тақырыбы: «Гипоксия»

1. Гипоксия – бұл

– біртектес дерттік үрдіс.

2. Дем алатын ауада оттегінің парциалды қысымы төмендегенде дамитын гипоксия аталады:

- гипоксиялық (экзогенді).

3. Экзогенді нормобариялық гипоксия байқалады:

– желдетілмейтін бөлмеде болғанда.

4. Артериялық қандағы оттегінің парциалды қысымы – 72 мм с.б., артериялық қандағы көмірқышқыл газының парциалды қысымы 55 мм с.б. тән:

- гипоксияның тыныстық түріне.

5. Оттегі бойынша артериялар мен веналар арасындағы айқын айырмашылық тән:

- циркуляторлық гипоксияға.

6. Гипоксияның циркуляторлы-гемиялық (аралас) түрі тән

– қанкетуіне (қансырауға).

7. Қан жүйесіндегі бұзылыстар кезіндегі гипоксия аталады:

– гемиялық.

8. Гемиялық гипоксия патогенезінің басты тізбегі:

– қанның оттегілік сиымдылығының азаюы.

9. Нитриттермен уланғанда дамиды:

- гемиялық гипоксия

10. Метгемоглобин түзіледі, егер гемоглобин байланысса:

- нитраттармен, нитриттермен.

Поиск по сайту: