Канстанты і пераменныя

Любая праграма мае сэнс, калі яна апрацоўвае якія-небудзь даныя. Як і ін­шыя мовы праграміравання, Pascal тлумачыць даныя як канстан­ты і пе­ра­мен­ныя, якія вызначаюцца ідэнтыфікатарамі (імёнамі). Да іх можна звяр­тац­ца па імёнах, каб, напрыклад, атрымаць бягучае зна­чэнне.

Канстантамі называюць элементы даных, значэнні якіх ус­та­ноў­ле­ны ў апісальнай частцы праграмы ў секцыі CONST.

У мове існуе шэраг канстант, якія можна выкарыстоўваць без па­пя­рэд­ня­га вызначэння. Гэта, напрыклад, Pi, True, False, NIL, Maxint (яны апісаны дзесьці ў другім месцы, у службовых праграмах).

Фармат вызначэння канстант:

CONST

ідэнтыфікатар_1 = значэнне_канстанты_1;...

ідэнтыфікатар_m = значэнне_канстанты_m;

Прыклад вызначэння канстант:

CONST

Max = 1000;

Vhod = 'сегмент 5';

Min = -Max;

Пераменныя атрымліваюць свае значэнні ў працэсе выканання пра­гра­мы. Кожная пераменная і канстанта належаць да вызначанага (акрэсленага) тыпу даных. Тып канстанты аўтаматычна распазнаецца кам­пі­ля­та­рам па яе напісанні без папярэдняга апісання. Тып пераменнай па­ві­нен быць апісаны. Пераменныя апісваюцца ў секцыі VAR.

Фармат вызначэння пераменных:

VAR

Ідэнтыфікатар:тып;

або

VAR

ід1, ід2,...,ідm: тып;

Прыклад вызначэння пераменных:

VAR

Sum1, Sum2: Real;

Апісанне пераменных:

Вызначэнне пераменных:

Кожная пераменная, апісаная ў блоку, павінна ўпамінацца ў апісанні не больш 1 разу.

Поиск по сайту: