Літарныя даныя

Пераменныя гэтага тыпу маюць апісанне Char, а значэннямі даных з’яў­ля­юц­ца сімвалы з мноства ASCII («аскі») (American Standard Code for Interchange Information – амерыканскі стандартны код для абмену ін­фар­ма­цы­яй). Гэта мноства складаецца з 256 розных сімвалаў, упарадкаваных пэў­ным чынам, і ўтрымлівае літары, лічбы, раздзяляльнікі і іншыя сім­ва­лы, прычым першыя 128 сімвалаў стандартныя, астатнія могуць змя­няц­ца. Так узнікае асноўная і альтэрнатыўныя табліцы кадзіроўкі. У дру­гую частку альтэрнатыўнай кадзіроўкі ўведзены рускі і айчынны алфавіт (кірыліца).

Першыя 32 сімвалы – кіруючыя, астатнія маюць графічнае ўяўленне. Па­рад­ка­вы нумар (кадзіроўку) значэнняў сімвальнага тыпу можна да­ве­дац­ца са спецыяльнай літаратуры ці раздрукаваць. Гэтыя значэнні зай­ма­юць 1 байт.

Існуюць і іншыя табліцы кадзіроўкі сімвалаў для персанальных кам­п’ю­та­раў, напрыклад кадзіроўка пад Windows ANSI (аднабайтавыя сім­ва­лы), UNICOD (двухбайтавыя сімвалы).

Калі сімвальнае значэнне мае графічнае ўяўленне, то яно вы­яў­ля­ец­ца адпаведным знакам, заключаным у адзінарныя апострафы. На­прык­лад: '*', ',', '''' (уласна апостраф у тэксце падвойваецца) – гэта першая фор­ма ўяўлення сімвала.

Калі сімвал не мае графічнага ўяўлення (гэта тычыцца, напрыклад, сім­ва­лаў кіруючых, з кодамі ), тады можна карыстацца наступнай эк­ві­ва­лен­т­най формай запісу сімвала: пішацца сімвал # (дыез) і цэ­ла­лі­ка­вы код сімвала (ад 0 да 255). Напрыклад: #10 (перавод радка); #$A (тое са­мае ў 16-й с/зл); #13 (зварот карэткі) – гэта другая форма ўяўлення сім­ва­ла.

Акрамя таго, некаторыя кіруючыя сімвалы ASCII можна ўявіць у на­ступ­най форме: ^C (націскаем Ctrl + C), дзе C – умоўнае абазначэнне кі­ру­ю­ча­га сімвала. Першыя 26 кіруючых сімвалаў будуюцца, як ^ і літары ад A да Z; нумар літары ў алфавіце адпавядае нумару сімвала – гэта трэ­цяя форма ўяўлення сімвала. Напрыклад, ^G=#7 (пры вывадзе на друк будзе гук) – сімвал з кодам 7, бо G – гэта сёмая літара лацінскага ал­фа­ві­та, ^J=#10, ^M=#13.

Сімвалы псеўдаграфікі на звычайнай клавіятуры адсутнічаюць, ад­нак іх можна атрымаць так: пры дапамозе клавішы Alt (націснуць яе і ўт­рым­лі­ваць) набраць код сімвала на дадатковай лічбавай клавіятуры. З’я­віц­ца адпаведны сімвал. Напрыклад, набіраючы Alt + 251, атрымаем сім­вал Ö.

Над значэннямі сімвальнага тыпу магчымы аперацыі параўнання (фактычна параўноўваюцца коды сімвалаў як цэлыя дадатныя лікі).

Поиск по сайту: