|
|||||||
АвтоАвтоматизацияАрхитектураАстрономияАудитБиологияБухгалтерияВоенное делоГенетикаГеографияГеологияГосударствоДомДругоеЖурналистика и СМИИзобретательствоИностранные языкиИнформатикаИскусствоИсторияКомпьютерыКулинарияКультураЛексикологияЛитератураЛогикаМаркетингМатематикаМашиностроениеМедицинаМенеджментМеталлы и СваркаМеханикаМузыкаНаселениеОбразованиеОхрана безопасности жизниОхрана ТрудаПедагогикаПолитикаПравоПриборостроениеПрограммированиеПроизводствоПромышленностьПсихологияРадиоРегилияСвязьСоциологияСпортСтандартизацияСтроительствоТехнологииТорговляТуризмФизикаФизиологияФилософияФинансыХимияХозяйствоЦеннообразованиеЧерчениеЭкологияЭконометрикаЭкономикаЭлектроникаЮриспунденкция |
DE LEGE FALCIDIA
ПРО ЗАКОН ФАЛЬЦИДІЯ
Superest, ut de lege Falcidia dispiciamus, qua modus nouissime legatis impositus est. cum enim olim lege duodecim tabularum libera erat legandi potestas, ut liceret uel totum patrimonium legatis erogare (quippe ea lege ita cautum esset: uti legassit suae rei, ita ius esto): uisum est hanc legandi licentiam coartare, idque ipsorum testatorum gratia prouisum est ob id, quod plerumque intestati moriebantur, recusantibus scriptis heredibus pro nullo aut minimo lucro hereditates adire. et cum super hoc tarn lex Furia quam lex Voconia latae sunt, quarum neutra sufficiens ad rei consummationem uidebatur: nouissime lata est lex Falcidia, qua cauetur, ne plus legate liceat, quam dodrantem totorum bonorum, id est ut, slue unus heres institutus esset siue plures, apud eum eosue pars quarta remaneret. 1. Et cum quaesitum esset, duobus heredibus institutis, ueluti Titio et Seio, si Titii pars aut tota exhausta sit legatis, quae nominatim ab eo data sunt, aut supra modum onerata, a Seio uero aut nulla relicta sint legata, aut quae partem eius dumtaxat in partem dimidiam minuunt, an, quia is quartam partem totius hereditatis aut amplius habet, Titio nihil ex legatis, quae ab eo relicta sunt, retinere liceret: placuit retinere licere, ut quartam partem suae partis saluam habeat: etenim in singulis heredibus ratio legis Falcidiae ponenda est. 2. Quantitas autem patrimonii, ad quam ratio legis Falcidiae redigitur, mortis tempore spectatur. itaque si uerbi gratia is, qui centum aureorum patrimonium habebat, centum aureos legauerit, nihil legatariis prodest, si ante aditam hereditatem per seruos hereditarios aut ex partu ancillarum hereditariarum aut ex fetu pecorum tantum accesserit hereditati, ut centum aureis legatorum nomine erogatis heres quartam partem hereditatis habiturus sit, sed necesse est, ut nihilo minus quarta pars legatis detrahatur. ex diuerso si septuaginta quinque legauerit et ante aditam hereditatem in tantum decreuerint bona incendiis forte aut naufragiis aut morte seruorum, ut non amplius quam septuaginta quinque aureorum substantia uel etiam minus relinquatur, solida legata debentur. nee ea res damnosa est heredi, cui liberum est non adire hereditatem: quae res efficit, ut necesse sit legatariis, ne destitute testamento nihil consequantur, cum herede in portione pacisci. 3. Cum autem ratio legis Falcidiae ponitur, ante deducitur aes alienum, item funeris impensa et pretia seruorum manumissorum, tune deinde in reliquo ita ratio habetur, ut ex eo quarta pars apud heredes remaneat, tres uero partes inter legatarios distribuantur, pro rata scilicet portione eius, quod cuique eorum legatum fuerit. itaque si fmgamus quadringentos aureos legates esse et patrimonii quantitatem, ex qua legata erogari oportet, quadringentorum esse, quarta pars singulis legatariis detrahi debet. quodsi trecentos quinquaginta legates fmgamus, octaua debet detrahi. quodsi quingentos legauerit, initio quinta, deinde quarta detrahi debet: ante enim detrahendum est, quod extra bonorum quantitatem est, deinde quod ex bonis apud heredem remanere oportet. Поиск по сайту: |
Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав. Студалл.Орг (0.003 сек.) |